Η αλήθεια είναι πως πολλοί μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες δυσκολεύονται να κάνουν οριζόντιες αφαιρέσεις.
Συγκεκριμένα:
· Αδυνατούν να αναγνωρίζουν τις δεκάδες, μονάδες, εκατοντάδες, στην οριζόντια πράξη της αφαίρεσης.
· Παραλείπουν τα κρατούμενα.
· Δυσκολεύονται οπτικά, στον συνδυασμό μονάδων – μονάδων, δεκάδων – δεκάδων, εκατοντάδων – εκατοντάδων, ώστε να φτάσουν στη σωστή λύση της οριζόντιας πράξης.
Υπάρχει, λοιπόν, κάποιος τρόπος με τον οποίο τα παιδιά μπορούν να εξασκηθούν στις οριζόντιες πράξεις της αφαίρεσης;
Εννοείται! Χρησιμοποιώντας την ¨κενή γραμμή¨.
ΔΜ ΔΜ
Έχουμε την αφαίρεση: 68-42 =
Σχεδιάζουμε κάτω από την πράξη, μια ευθεία, κενή γραμμή.
Πάνω στη γραμμή βάζουμε 3 μικρά τρίγωνα και κάτω από τη γραμμή δύο καμπυλωτά τόξα που να συνδέουν τα τρίγωνα μεταξύ τους.
Στο πρώτο τρίγωνο, ο μαθητής γράφει τον αφαιρέτη (42).
Ο μαθητής ρωτάει τον εαυτό του φωναχτά:
¨Πόσα θέλω για να φτάσω στην πιο κοντινή δεκάδα;
Θέλω 8, γιατί 42 + 8 = 50¨.
Γράφει το νούμερο 8, στο πρώτο καμπυλωτό τόξο.
Γράφει το νούμερο 50 στο δεύτερο τρίγωνο.
Ο μαθητής γράφει στο τελευταίο τρίγωνο το νούμερο 68.
Ο μαθητής ρωτάει τον εαυτό του φωναχτά:
¨Πόσα θέλω από το νούμερο 50, να φτάσω στο νούμερο 68;
Θέλω 18, γιατί 50 + 18 = 68¨.
Ο μαθητής γράφει το νούμερο 18, στο δεύτερο καμπυλωτό τόξο.
Ο μαθητής προσθέτει 18 + 8 = 26,
άρα 68-42= 26.
Ο μαθητής εξασκείται καθημερινά στις οριζόντιες πράξεις της αφαίρεσης.
Στο τέλος της εβδομάδας, ο μαθητής κάνει τις οριζόντιες πράξεις της αφαίρεσης, βλέποντας μόνο την ¨κενή γραμμή¨ και κάνοντας τις πράξεις, νοερά.
Κάθε φορά, καταγράφεται η πρόοδός του.