Η Χριστίνα δεν είναι δίδυμη. Είναι όμως μια νέα κοπέλα που ζει στο σήμερα, διαβάζει, ενημερώνεται και θέλησε να μας γράψει τη δική της άποψη για την τάση που υπήρχε και μάλλον υπάρχει ακόμη, να ντύνονται ακριβώς ίδια τα δίδυμα παιδιά.
“Πολλοί είναι οι γονείς που πιστεύουν ότι επειδή τα παιδιά τους είναι δίδυμα, πρέπει να τα ντύνουν ακριβώς με τα ίδια ρούχα. Άραγε πρόκειται για μύθο ή αλήθεια;
Αδιαμφισβήτητα, κάθε άνθρωπος – και πολύ περισσότερο μια γυναίκα, μια μαμά- ενθουσιάζεται υπερβολικά όταν βλέπει στον δρόμο διδυμάκια να είναι ντυμένα ολόιδια, πόσο μάλλον αν πρόκειται για τα δικά της δίδυμα. Ετσι, εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχει η τάση οι γονείς διδύμων να ντύνουν τα παιδιά τους με τα ίδια ρούχα. Σ’ αυτό το σημείο υπάρχει μία διχογνωμία στους γονείς.
Πολλοί ειδικοί πάντως υποστηρίζουν ότι όταν ο γονείς ντύνουν με τα ίδια ρούχα τα δίδυμα, τότε δεν τα βοηθούν ώστε να αναπτύξουν το καθένα τη δική του προσωπικότητα και τις προτιμήσεις του. Τα δίδυμα νιώθουν εγκλωβισμένα μέσα σε έναν κόσμο ίδιο χωρίς ίχνος διαφορετικότητας και μεγαλώνοντας αργότερα με την αντίληψη ότι όλοι πρέπει να είναι ίδιοι. Γι’ αυτό και συχνά δεν γίνονται ανεξάρτητες προσωπικότητες. Οι γονείς μ’ αυτόν τον τρόπο ταυτίζουν ακόμη περισσότερο τα δύο τόσο διαφορετικά δίδυμα (όσο και να ακούγεται παράλογο), με αποτέλεσμα το ένα να βλέπει στο άλλο μόνο το όμοιο.
Δυστυχώς κάποιοι γονείς πιστεύουν ότι έτσι δημιουργούν ένα πολύ ωραίο στυλ στα παιδιά τους, το οποίο αποτελεί πόλο έλξης για όλους. Επιδιώκουν ακόμη να τονίζουν όλο και περισσότερο την ομοιότητα των διδύμων, ειδικά όταν πρόκειται για του ίδιου φύλου.
Έτσι, οι γονείς ξεχνάνε ότι όσο και να μοιάζουν τα παιδιά τους, εξωτερικά ως δίδυμα, τόσο διαφέρουν εσωτερικά. Το καθένα διαθέτει τη δική του προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασία που με τη βοήθεια του οικογενειακού περιβάλλοντος θα μπορέσουν να διατηρήσουν και να εξελίξουν. Λίγοι έχουν καταλάβει πόσο μοναδικά και υπέροχα παιδιά είναι τα δίδυμα, μόνο αυτοί που τα ζουν καθημερινά και είναι δίπλα στην ανάπτυξη τους, μόνο λίγοι μπορούν να εκτιμήσουν αυτή την μαγεία που κρύβει ο κόσμος τους”.
Από την Χριστίνα Θεοφανίδου