“Α..είναι δύο”, είπε με απόλυτη φυσικότητα ο γιατρός που μου έκανε τον υπέρηχο…”Ένα, δύο! Τα βλέπετε;”
Ποτέ δεν θα ξεχάσω το χώρο, τη φυσιογνωμία του γιατρού, το ψύχραιμο, αλλά χαμένο βλέμμα του άντρα μου, και κυρίως το δικό μου σοκ και το κλάμα που ακολούθησε. Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν γρήγορα απ’ το μυαλό μου, και εγώ προσπαθούσα να τις βάλω σε μια τάξη και να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Μάταια…με είχαν πλημμυρίσει φόβοι και αγωνία. Πώς θα τα καταφέρουμε;
Ο ερχομός δύο μωρών φάνταζε απειλητικός στα μάτια μου. Μέχρι εκείνη την ώρα δεν ήμουν ακόμη σίγουρη πως μπορώ να αντεπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου ως μητέρα ενός μωρού, πόσο μάλλον δύο!
Το νέο, όπως ήταν αναμενόμενο, διαδόθηκε γρήγορα. Οι ανασφάλειές μου μέσα στις επόμενες μέρες όλο και μεγάλωναν, καθώς γύρω μου άκουγα φράσεις, όπως «καλό κουράγιο», «πώς θα τα καταφέρετε…;», «έχετε βοήθεια;», «στην αρχή θα είναι πάρα πολύ δύσκολα!».
Και έτσι όσο μεγάλωνε η κοιλιά μου, εντείνονταν οι φόβοι και τα άγχη μου, παρόλο που προσπαθούσα να τα κρύβω καλά μέσα μου. Και έφτασε η μέρα που τα δύο αυτά μικρά ανθρωπάκια αποφάσισαν πως είναι ώρα να γνωρίσουν τον κόσμο. Και ξαφνικά όλοι οι φόβοι διαλύθηκαν…στην εικόνα τους, στη μυρωδιά τους, στο άκουσμά τους…
Έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε. Ο Ιωσήφ και ο Πάνος, τα μωρά μου, έγιναν πια παιδάκια που πάνε στο Νηπιαγωγείο! Πριν από σχεδόν ένα χρόνο ήρθε στη ζωή μας και ο Άρης μας! Τους φόβους και το άγχος της πρώτης μου εγκυμοσύνης έχει αντικαταστήσει μια τρελή καθημερινότητα, αλλά και η ευτυχία και η ολοκλήρωση που αισθάνομαι με τα παιδιά μου.
Ακολουθήστε με στο instagram και στο twitter για περισσότερες φωτογραφίες και ιστορίες από τα δίδυμά μου και στείλτε μου και εσείς τις εμπειρίες σας στο info@mytwins.gr!