Μια φορά και ένα καιρό υπήρχε ένας αγρότης που ζούσε με τη σύζυγό του και τα δύο του παιδιά σε ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι. Δεν είχαν πολλά πράγματα και χρήματα, είχαν μόνο ένα μικρό χωραφάκι, τρεις κοτούλες, ένα κόκκορα και μια κατσικούλα.
Κάθε πρωί ο αγρότης σκάλιζε, πότιζε και μάζευε όσα αγαθά του πρόσφεραν απλόχερα τα λαχανικά και τα δυο δέντρα του χωραφιού του. Κουραζόταν πολύ αφού όλα τα έκανε με τα χέρια του αφού μεγάλα μηχανήματα δεν είχε.
Η γυναίκα του μάζευε πρωί πρωί τα αυγουλάκια από τις κότες, άρμεγε την κατσίκα, έφτιαχνε πρωινό για τα παιδιά της και τα ετοίμαζε για το σχολείο. Μετά ασχολιόταν με το νοικοκυριό της και ο αγρότης με τα ζώα τους.
Παρόλο που δεν είχαν πολλά αγαθά και η καθημερινότητα τους ήταν κοπιαστική, ποτέ δεν παραπονέθηκαν. Κάθε βράδυ που μαζευόντουσαν στο σπίτι διάβαζαν παραμύθια, τραγουδούσαν και συζητούσαν για το πώς πέρασαν τη μέρα τους.
Δίπλα σε αυτό το φτωχικό σπιτάκι, υπήρχε ένα μεγάλο πέτρινο σπίτι με ένα τεράστιο χωράφι και φάρμα με ζώα. Σε αυτό το σπίτι μένουν ένας αγρότης με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Έχουν πολλές ανέσεις και η καθημερινότητα τους είναι εύκολη.
Αλλά όταν μαζευόντουσαν στο μεγάλο σπίτι τους, δεν διάβαζαν παραμύθια, ούτε τραγουδούσαν και αρκετές φορές γκρίνιαζαν ο ένας στον άλλο. Ο αγρότης του μεγάλου σπιτιού είχε προσέξει ότι οι φτωχοί γείτονες του δεν παραπονιόντουσαν και γκρίνιαζαν. Αναρωτιόταν γιατί και μέσα του θα ήθελε να τους μοιάζανε.
Ένα πρωινό φώναξε στον γείτονα του που κόπιαζε σκαλίζοντας το χωράφι του:
-Εεεεε, γείτονα, τι κάνεις;
-μια χαρά, δόξα τω θεό!!, του απάντησε χαμογελώντας.
-σε βλέπω που κουράζεσαι αλλά δεν παραπονιέσαι, του είπε προσπαθώντας να καταλάβει ποιο είναι το «μυστικό» της οικογένειας του.
-μα γιατί να παραπονιέμαι; έχω την οικογένεια μου, μπορώ να τους θρέψω και .,
Πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση του ο πλούσιος αγρότης τον ρώτησε:
-μα και εγώ έχω την οικογένεια μου και πολλά αγαθά και πλούτη για να τους θρέψω αλλά….
-μα καλέ μου γείτονα, πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά αγαθά αλλά αυτός που μέσα στο σπιτικό του υπάρχει αγάπη. Δεν χρειάζεται να έχεις πολλά πράγματα για να είσαι ήρεμος και ευτυχισμένος αλλά να εκτιμάς αυτά τα λίγα που έχεις.
Ο πλούσιος αγρότης κατάλαβε πως δεν υπάρχει κάποιο κρυμμένο μυστικό για την ευτυχία του γείτονα του. Αν εκτιμάς αυτά που έχεις και γύρω σου υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάς και σε αγαπούν, είσαι ο πιο «πλούσιος» άνθρωπος!!