Κανείς δε σε προειδοποιεί. Κανείς. Όλοι σου εύχονται «με το καλό», «με το καλό», μα δε σου λένε τι πρόκειται να αντιμετωπίσεις.
Ροζ συννεφάκια, καραμελίτσες, ζουλήγματα. Όχι, δεν είναι μόνο έτσι ή καθόλου έτσι. Βλέπεις φωτογραφίες, στο Instagram, διαφημίσεις με μωρά και βλέπεις τις μανούλες, πάντα χαρούμενες, χαμογελαστές και δροσερές σα μοντέλα.
Η πραγματικότητα διαψεύδει και τις πιο ονειρεμένες προσδοκίες σου. Η απότομη αλλαγή των ορμονών απλώνει τα δίχτυα της και ο κίνδυνος ήπιας ή πιο σοβαρής επιλόχειας κατάθλιψης παραμονεύει.
Όχι δε συμβαίνει στη γειτόνισσα, αλλά σε σένα την ίδια. Μα δε μπορεί… Περίμενες τόσα χρόνια αυτή τη στιγμή, να γίνεις μαμά. Το ονειρευόσουν, το ευχόσουν, προσευχόσουν γι αυτό. Γιατί νιώθεις έτσι; Δεν είσαι ευτυχισμένη;
Και κάπου εκεί, μέσα στις διάσπαρτες σκέψεις σου και τα πρωτόγνωρα συναισθήματά σου, τα δάκρυα, που δε μπορείς να κοντρολάρεις με τίποτα και ξεχύνονται με το “γειά σας”, ακόμα και σε κάθε επίσκεψη στο μαιευτήριο, συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι μόνη.
Λένε ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι η μεγαλύτερη εξάρτηση της εποχής μας με αναμφισβήτητα πολλούς κινδύνους. Έλα όμως που στην προκειμένη περίπτωση, νιώθεις τεράστια ανάγκη, να μοιραστείς το προσωπικό σου βίωμα με άλλες μανούλες, συμπάσχουσες: τα μωρά που δεν έχεις μαζί σου στο μαιευτήριο γιατί νοσηλεύονται, το γάλα που δεν “κατεβαίνει”, τα πρωτόκολλα αντλήσεων, να μοιραστείς τις απορίες και τις αγωνίες σου. Και όταν πια όλα παίρνουν το δρόμο τους και είσαι σπίτι με τα νέα πλασματάκια, πάλι νιώθεις την ανάγκη να συνομιλήσεις με άλλες μανούλες και δεν ξεχνάς την ενθάρρυνση που έλαβες από πολλές, ουσιαστικά άγνωστες. Ίσως γιατί σε κάνει να νιώθεις λιγότερο ευάλωτη και παίρνεις δύναμη και θάρρος. Μα γιατί ο θηλασμός δεν είναι όπως τον φανταζόσουν; Κάνεις κάτι λάθος;
Κάπου εκεί ανάμεσα στις αμέτρητες αναρτήσεις, θυμάμαι, διάβασα “η μητρότητα είναι η μεγαλύτερη αυτοθυσία”. Θαρρώ, θα συμφωνήσω, αν και έχω την αίσθηση ότι θα το νιώθεις στο πετσί σου διαρκώς. Θα συμπληρώσω “είναι και ένα μοναδικό ταξίδι, που καλείσαι εσύ και μόνο εσύ να κάνεις με τα δικά σου παιδιά ή το δικό σου παιδί”. Όποια διαδρομη και να διαλέξεις, θα είναι η μία και ξεχωριστή, γιατί πολύ απλά εσύ και αυτά είστε ξεχωριστοί. Nα το θυμάσαι αυτό και να μη συγκρίνεσαι με άλλους.
Και κάτι ακόμα που διάβασα κάπου εκεί στο διαδικτυακό κόσμο: “ η γυναίκα είναι ένα πλήρες ον, η μητρότητα είναι απλά μια επιλογή”. Κι όμως θα συμπληρώσω “η πιο σοβαρή, μη αναστρέψιμη επιλογή”.
Αφιερωμένο σε όλες τις μητέρες, και σε αυτές που επιθυμούν να γίνουν.
Λιάκου Χαρίκλεια