Η αλήθεια είναι πως πολλοί μαθητές, όχι μόνο εκείνοι με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες, όταν χρησιμοποιούν λέξεις για να συνθέσουν ολοκληρωμένες προτάσεις, να κάνουν ορθογραφικά λάθη. Κάποιοι από αυτούς έχουν την ικανότητα να τα αναγνωρίζουν, αυτομάτως, και να τα διορθώνουν. Κάποιοι άλλοι, όμως, δυσκολεύονται. Με ποιον τρόπο, λοιπόν, μπορούμε να ενισχύσουμε την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν και να διορθώνουν τα λάθη στις λέξεις;
- Στις προτάσεις, με τη συμμετοχή του μαθητή, υπογραμμίζουμε τις λέξεις που έχουν λάθη και τις απομονώνουμε.
- Σε λευκές κάρτες, γράφουμε με μεγάλα γράμματα και με μαύρομαρκαδόρο τα σωστά γράμματα της λέξης και με κόκκινομαρκαδόρο τα γράμματα τα οποία έχουν γραφτεί λάθος. Αν ο μαθητής είναι σε μεγαλύτερη ηλικία, αφήνουμε κενά τα σημεία της λέξης που ήταν λάθος γραμμένα και τα συμπληρώνει ο ίδιος ο μαθητής, με τη δική μας καθοδήγηση.
π.χ) ησυχία
3. Στο ή στα κόκκιναγράμματα, ο μαθητής κάνει μικρές ζωγραφιές που να συνθέτουν μια ιστορία και να αφορούν τη σημασία της λέξης.
π.χ.) στο η– ζωγραφίζει έναν ήλιο, στο υ– ζωγραφίζει δύο κλειστά μάτια, σαν κάποιος να κοιμάται
Αν και ο ήλιος σηκώθηκε ψηλά, ο ύπνος του νάνου συνεχιζόταν. Στο σπίτι επικρατούσε απόλυτη ησυχία.
Αν δε γνωρίζει τη σημασία της λέξης, τη βρίσκει στο λεξικό και τη γράφει από κάτω με δικά του λόγια. Αν το λάθος βρίσκεται στην κατάληξη, τότε λέμε τον κανόνα, ο μαθητής τον επαναλαμβάνει και τον γράφει κάτω από την κατάληξη της λέξης.
4. Παίρνουμε την κάρτα και τη σηκώνουμε ψηλά. Ο μαθητής διαβάζει τη λέξη 3χ. Έπειτα, περιγράφει τη ή τις ζωγραφιές της λέξης, λέγοντας ταυτόχρονα την ιστορία.
5. Παίρνουμε την κάρτα με τη λέξη και τη βάζουμε μπροστά στον μαθητή. Τη διαβάζει από το τέλος προς την αρχή και από την αρχή προς το τέλος. Επαναλαμβάνει 3χ.
6. Ο μαθητής πίσω από την κάρτα γράφει την ιστορία της λέξης, από μνήμης. Του ζητείται να κάνει αυτοδιόρθωση. Αν η συγκεκριμένη λέξη είναι, πάλι, λάθος γραμμένη, τότε τη γράφει 5 φορές.
7.Όταν μαζεύονται 8-10 κάρτες με λέξεις, ανάλογα με το επίπεδο του μαθητή, στο τέλος της εβδομάδας, γίνεται μια επανάληψη.
Όσο πιο συχνά ο μαθητής έρχεται σε επαφή με τις λέξεις που κάνει λάθος, γνωρίζει τη σημασία τους, κάνει γραμματική αναγνώριση, θυμάται τις αντίστοιχες ιστορίες τους, τόσο θα μπορεί να τις αναγνωρίζει μέσα στα κείμενα και θα τις διορθώνει.