Είναι αλήθεια ότι όταν αφήσεις τα παιδιά ελεύθερα να δημιουργήσουν με τη φαντασία τους, θα δεις ότι κάνουν σπουδαία πράγματα. Ανακαλύπτουν τον κόσμο και έχουν ιδέες που εμείς οι μεγάλοι μπορεί να μην σκεφτούμε καν. Ο κόσμος του παιδιού είναι μαγικός και από μόνος του αισιόδοξος!
Δεν έχουν όμως όλα τα παιδάκια τα ερεθίσματα για να κάνουν σπουδαία πράγματα. Γύρω μας υπάρχουν παιδάκια που έχουν χάσει υλικά αγαθά, πρόσωπα και αγάπη. Και αναρωτιέσαι “Γιατί στα παιδιά;” Για μένα είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, πόσο μάλλον να το εξηγήσω στα παιδιά μου, που επίμονα με ρωτούν “Γιατί συνέβη αυτό σε ένα παιδί;”
Η λύση δεν είναι όμως να αφήνουμε τα παιδιά μας έξω από το πρόβλημα, αλλά να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι η προσφορά σε άλλα παιδάκια είναι δημιουργικότητα και είναι κάτι σπουδαίο στην πράξη.
Πριν από λίγο καιρό έγραφα για τα παιχνίδια που μαζέψαμε με τα παιδιά μου, παιχνίδια που δεν χρειάζονται πια – ή δεν χρειάστηκαν ποτέ!-. Θα μπορούσα να κάνω αυτό το ξεκαθάρισμα μόνη μου, όταν τα παιδιά λείπουν, με ησυχία και οργάνωση. Όμως προτίμησα να το κάνουμε μαζί. Γιατί έτσι μου δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσω με τα παιδιά για συναισθήματα, για το αίσθημα της ιδιοκτησίας και της προσφοράς, της χαράς του να προσφέρεις και να μοιράζεσαι.
Με έκπληξη διαπίστωσα πόσο διαφορετικά αντιμετώπισαν τα δίδυμα αγόρια μου τη διαδικασία αυτή. Μέσα από τη σελίδα των δημητριακών της Nestle μάθαμε για το ψηφιακό εργαλείο Desmos Direct. Εγγραφήκαμε, διαβάσαμε και επιλέξαμε τον κοινωφελή οργανισμό που υπάρχει ανάγκη σε βρεφικά και παιδικά παιχνίδια. Και αρχίσαμε να τα συσκευάζουμε. Κάπου εκεί λοιπόν κατάλαβα, ότι ενώ ο ένας μου γιος αισθανόταν μεγάλη χαρά και ανυπομονησία να φτάσουν τα παιχνίδια στα χέρια των παιδιών, ο άλλος ήταν ελαφρώς σφιγμένος και προβληματισμένος. Τον ρώτησα τι είχε και μου είπε πως ενώ καταλάβαινε πόση αξία έχει η πράξη αυτή για τα παιδάκια που ζουν σε αυτό το Ίδρυμα, από την άλλη αισθανόταν μια πικρία που χάνει κάτι δικό του. Έδινε πρόσωπο και ψυχή στο κάθε παιχνίδι και μου έλεγε ότι “και το παιχνίδι θα στενοχωρηθεί όταν θα φύγει από τον ίδιο και από το σπίτι μας” και γι’ αυτό νιώθει κάπως περίεργα με αυτή τη διαδικασία.
Πόσο χαρούμενη ήμουν από τη μια πλευρά που εξέφραζε τα συναισθήματά του και πόσο προβληματισμένη από την άλλη με αυτό του το συναίσθημα. “Μα είναι παιχνίδια που έχει πολύ καιρό να ασχοληθεί μαζί τους!”, σκεφτόμουν. “Μήπως έπρεπε καλύτερα να κάνω αυτό το ξεκαθάρισμα μόνη μου; Ούτε που θα το κατάλαβαινε ότι έλειπαν τα παιχνίδια αυτά”. Όμως όχι… αφού το σκέφτηκα με ψυχραιμία, κατάλαβα ότι αυτή ήταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε και για αυτά τα συναισθήματά μας και να κάνω το παιδί μου να καταλάβει πως είναι φυσιολογικό να νιώθει έτσι τώρα, αλλά θα αισθανθεί πολύ περήφανος αργότερα, όταν θα έχει δώσει αμέτρητη χαρά σε ένα άλλο παιδάκι, μόνο και μόνο επειδή του χάρισε ένα παιχνίδι!
Έτσι και έγινε… το πακετάρισμα τελείωσε και τα παιχνίδια ξεκίνησαν τον προορισμό τους με στόχο να γεμίσουν χαρά και χαμόγελα, άλλα παιδάκια που τα περιμένουν με αγωνία! Και πράγματι τα παιδιά μου είναι πολύ περήφανα για την πράξη τους και εγώ, ως μαμά κουκουβάγια, πολύ περήφανη γι’ αυτά! Για τη συμμετοχή τους, για τη δοτικότητά τους, για τις ζωγραφιές που έκαναν για τα παιδιά, και κυρίως για όλα τα συναισθήματα που ένιωσαν άνετα να εκφράσουν σε μένα και να μου δώσουν την ευκαιρία να τα συζητήσουμε.
Και θέλω να ευχαριστήσω τα δημητριακά NESQUIK της Nestlé, που μας προέτρεψαν να πούμε «ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΠΡΑΞΗ» και να κάνουμε και εμείς κάτι σπουδαίο στην πράξη! Και να πω και ένα μεγάλο μπράβο γιατί κάνουν τα ίδια την αρχή και με τη βοήθεια του ΜΚΣ ΔΕΣΜΟΣ προσφέρουν 200,000 μερίδες δημητριακών σε 14 κοινωφελείς οργανισμούς που φροντίζουν παιδιά! Έτσι, καλύπτουν τις ανάγκες των οργανισμών για δημητριακά για 1 ολόκληρο χρόνο!
Με οτιδήποτε, σε καλή πάντα κατάσταση, έχετε στο σπίτι που δεν χρειάζονται τα παιδιά σας πια, μπορείτε να κάνετε ένα ακόμα παιδικό πρόσωπο να χαμογελάσει και τα ίδια να νιώσουν υπερήφανα για την πράξη τους!