Εάν έχετε αγόρια, όταν μιλάμε για τάπες, καταλαβαινόμαστε. Τάπες στην τσάντα, τάπες πάνω στα κρεβάτια, τάπες στις τσέπες των παντελονιών. Και αν έχετε κορίτσια, η συλλογή με τα βραχιολάκια plexi-flexi ή με τα μικρά λούτρινα είναι ατελείωτη. Κι όμως είναι τόσο σημαντικό για τα παιδιά να έχουν μια συλλογή!
Η συνήθεια αυτή, που γίνεται μανία, ξεκινά στα 4-5 έτη. Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι έχοντας το κάθε παιδί τη συλλογή του τού προσφέρει την αίσθηση της εξουσίας. Τα μαζεύει, τα φροντίζει, δεν χάνει ούτε ένα, τα δανείζει και τα παίρνει πίσω. Έχει τον πλήρη έλεγχο της συλλογής του. Μη τυχόν και την πειράξει η μαμά, ουαί και αλίμονο εάν λείψει κάποιο κομμάτι!
Το κάνατε και εσείς μικρή; Εάν ναι, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα το κάνουν και τα δικά σας παιδιά.
Τα παιδιά μαζεύοντας αντικείμενα, μαζεύουν γνώσεις. Τακτοποιώντας τα, τακτοποιούν τις σκέψεις στο μυαλό τους. Αποκτώντας τα, μαθαίνουν την έννοια της ιδιοκτησίας.
Επίσης, είναι ένας τέλειος τρόπος για να κοινωνικοποιούνται, να παίζουν με τα άλλα παιδιά, να εντυπωσιάζουν, να ξεχωρίζουν.
«Εγώ έχω μαζέψει 100! Εσύ;».
«Θέλεις να παίξουμε με τις τάπες μου;»
«Έλα σπίτι μου να σου δείξω τη συλλογή με τα βραχιολάκια μου!».
Καμιά φορά μπορεί να παθιαστούν με αυτό. Να θέλουν κι άλλα, κι άλλα ή να σας ζητάνε λεφτά και να βρεθείτε να πληρώνετε ακριβά το χόμπι των μικρών σας συλλεκτών.
Σε αυτή την περίπτωση, για να αποφύγετε την καταναλωτική τους τάση, μπορείτε να τους υποσχεθείτε ότι στη γιορτή, στα γενέθλια ή στις γιορτές θα τους χαρίσετε ακόμα ένα… Και η γιαγιά ακόμα ένα. Και ο θείος ακόμα ένα… Και έτσι η συλλογή τους θα έχει το αποτύπωμα όλων. Θα είναι μια συλλογή συναισθημάτων και αναμνήσεων.
