Η Αλεξάνδρα Αυγερινού – Παπαδοπούλου είναι μαμά διδύμων. Η ιστορία της όμως έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς τα δικά της δίδυμα είναι δύο επί δύο!! Τα δίδυμα κορίτσια της είναι σήμερα πέντε ετών και τα μικρότερα, που είναι αγόρι και κορίτσι, είναι μόλις οκτώ μηνών.
Γνώρισα την Αλεξάνδρα μέσα από την πρώτη μου συγγραφική προσπάθεια, καθώς είναι Διευθύντρια Επικοινωνίας στις Εκδόσεις Διόπτρα, την εκδοτική μου οικογένεια. Η Αλεξάνδρα είναι για μένα πια μια πολύ καλή φίλη. Καιρό τώρα συζητούσαμε για το αν τελικά θα κάνει και τρίτο παιδί. “Μου λες λίγο πώς τα καταφέρνεις με όλη αυτή τη δουλειά, τρία παιδιά και σκύλο;“, μου έλεγε κάθε φορά που συναντιόμασταν. Τελικά, είπε το ναι στον άντρα της για το τρίτο παιδί. Μόνο που τελικά η μοίρα της ήταν να γίνει αυτόματα μαμά τεσσάρων, αφού ήρθαν για δεύτερη φορά δύο μωρά στη ζωή τους!
Η Αλεξάνδρα έχει αυτό το χαρακτηριστικό που την κάνει την ιδανική μαμά για να μεγαλώσει δίδυμα. Έχει πρόγραμμα και είναι καλή στον προγραμματισμό. Έχει υπομονή και επιμονή. Και είναι πολυεργαλείο (μόνο οι μαμάδες με πολλά παιδιά το καταφέρνουμε αυτό!) Οπότε δεν τη φοβάμαι! Αντιθέτως την θαυμάζω βλέποντάς την και με τα τέσσερα παιδιά, και είναι πλέον η σειρά μου να την ρωτήσω “Αλεξάνδρα, αλήθεια πώς τα καταφέρνεις με τέσσερα παιδιά;”
Δεύτερη φορά διδυμομαμά. Και δεν μπορώ να μην σε ρωτήσω… υπάρχει διαφορά από την πρώτη στη δεύτερη;
Η αλήθεια είναι ότι το σοκ ήταν πολύ μεγάλο. Ναι υπάρχει μεγάλη διαφορά. Είμαι πιο ήρεμη και πιο συνειδητοποιημένη. Καθώς έχω περάσει όλα τα στάδια με τα πρώτα, ξέρω λίγο πολύ τι με περιμένει και ότι τα πολύ δύσκολα κάποια στιγμή περνάνε. Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι αισθάνομαι πιο δυνατή και ακόμα πιο δεμένη με τον σύντροφο μου. Συνήθως γελάμε μέσα από τον χαμό που μπορεί να γίνεται σε ένα σπίτι με 4 παιδιά. Είναι και φορές που απλά δεν μπορούμε να μιλήσουμε από την κούραση, όμως είμαστε αισιόδοξοι ότι θα τα καταφέρουμε.
Πώς είναι η ζωή με τέσσερα παιδιά στο σπίτι; Πώς αντιμετωπίζουν τα μεγάλα σου παιδιά (που δεν είναι και τόσο μεγάλα βέβαια!) τα νέα δίδυμα μέλη της οικογένειας;
Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θα έλεγα και αρκετά δύσκολη. Κυρίως γιατί τα μεγάλα αντέδρασαν στην αρχή. Οι 2 πρώτοι μήνες είχαν μεγάλη δυσκολία καθώς υπήρξε ζήλια. Το να είσαι δίδυμο παιδί από την πρώτη στιγμή της ζωής σου μοιράζεσαι τα πάντα. Τη μαμά τον μπαμπά όλα. Πρέπει λοιπόν να βρεις τη θέση σου στην οικογένεια. Πόσο μάλλον όταν έρχονται άλλα δύο. Γενικά το ψάχνουμε πολύ για να βρούμε τι θα είναι το πιο σωστό και ιδανικό για όλους μας. Αυτό που μας δυσκολεύει πιο πολύ είναι να βρίσκουμε χρόνο ξεχωριστά για το κάθε παιδί, γιατί ενώ το θέλουμε τόσο, είναι σχεδόν αδύνατον. Ξεκλέβουμε δεκάλεπτα και πολλές αγκαλιές και συζητήσεις μέσα στην ημέρα, αλλά για την ώρα που τα νέα μωρά είναι μόλις επτά μηνών οι ανάγκες τους είναι πολλές.
Αισθάνεσαι ότι αυτή τη φορά με όλη την εμπερία που έχεις αποκομίσει από τα μεγαλύτερα δίδυμα παιδιά σου, κάνεις κάποια πράγματα πιο σωστά ή κάθε φορά είναι τόσο διαφορετική που κάτι τέτοιο δεν ισχύει;
Αυτό που σίγουρα κάνω είναι να αφήνω τις τύψεις πίσω όσο μπορώ. Το να μοιράζομαι στα τέσσερα είναι μια τεράστια πρόκληση και είναι φορές που αισθάνομαι «λίγη» που η μαμά δεν φθάνει να δώσει και στα τέσσερα όλα όσα θα ήθελαν. Είναι μια μεγάλη εξίσωση που πρέπει να λύνω καθημερινά. Κάνω πολλά πράγματα διαφορετικά αυτή τη φορά. Όπως ο θηλασμός για παράδειγμα που ενώ νόμιζα στα πρώτα δίδυμα ότι ήταν το πιο δύσκολο πράγμα, ήλθαν τα δεύτερα να μου το επιβεβαιώσουν εκ νέου. Εκεί το πήρα λίγο διαφορετικά, χαλάρωσα και είπα «όπως βγει». Έδωσα στον εαυτό μου 60 ημέρες και δεν σταμάτησα στις 30 όπου ήμουν στα πολύ δύσκολα μου. Ειδικά το ένα μωρό δεν μπορούσε με τίποτα να θηλάσει, ενώ το άλλο τα κατάφερε από το πρώτο δευτερόλεπτο. Οπότε αναγκαστικά θήλαζα το ένα μωρό και για το άλλο έβγαζα με το θήλαστρο. Νομίζω πώς στο θέμα θηλασμού έχω πλέον βιώσει σχεδόν τα πάντα. Ακόμα και το να καταφέρει τελικά το μωρό να θηλάσει μετά από 70 ημέρες. Πλέον θηλάζω και τα 2 κανονικά τόσο που βλέπουν μπιμπερό και κλαίνε… (να δω τι θα κάνω στον αποθηλασμό!) Το πιο σημαντικό είναι τελικά η υπομονή και η επιμονή. Θεωρώ πολύ σημαντικό να ζητάνε οι γυναίκες τη συμβουλή ειδικών στο τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται “θηλασμός”. Είτε από μαίες, είτε από σύμβουλους θηλασμού. Επίσης, είναι απαραίτητη και πολύ σημαντική η υποστήριξη του συζύγου, αλλά και του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος τους, για να πετύχει.
Το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και σίγουρα κάνω διαφορετικά πράγματα όπως το να είμαι λίγο πιο χαλαρή, όπως το να κοιμάται στην αγκαλιά μου τις περισσότερες φορές αντί να το πηγαίνω αμέσως στο κρεββάτι του. Ίσως γιατί ξέρω ότι δεν θα έχω ξανά τόσο μωρό στην αγκαλιά μου.
Επίσης βγαίνω για βόλτα με το κάθε μωρό ξεχωριστά, έτσι απολαμβάνω αυτό που δεν είχα ποτέ. Βόλτα με μονό καρότσι και με ένα μωρό να φροντίσω… Βασικά αυτά τα δίδυμα τα απολαμβάνω πάρα πολύ.
Αν έπρεπε να διαλέξεις έναν μόνο κανόνα που εσύ θεωρείς τον σημαντικότερο για μια ομαλή προσαρμογή τον πρώτο καιρό με τα δίδυμα, ποιος θα ήταν αυτός;
Να μην ζοριστεί η μητέρα αν κάτι δεν της βγαίνει εύκολα (όπως ο θηλασμός για παράδειγμα), γιατί θέλει τεράστια αποθέματα υπομονής, επιμονής και αρκετό πόνο στην αρχή. Σημαντικό είναι να έχει βοήθεια για να μπορεί να κοιμάται έστω και για λίγο, τουλάχιστον τους πρώτους μήνες. Το πιο βασικό, και θα ήταν καλό να το ξέρουν οι νέες μανούλες, είναι ότι μετά το τρίμηνο αλλάζει το συνεχόμενο και αλλεπάλληλο ξενύχτι.
Επίσης, αν έχει βοήθεια καλό είναι να φτιάξει μια ρουτίνα που να τα κάνει όλα ταυτόχρονα, π.χ. άλλαγμα, τάισμα, παιχνίδι. Αλλά και να επιλέξει να κάνει τα πάντα ξεχωριστά, το ένα μετά το άλλο, πάλι είναι εφικτό, ίσως όχι τον πρώτο καιρό, αλλά όταν μεγαλώσουν λίγο. Σημαντικό για μένα είναι να βρει η μαμά κάτι να κάνει για τον εαυτό της. Έστω μια βόλτα, λίγο γυμναστική, να δει μια ταινία, να διαβάσει ένα βιβλίο και να κοιμηθεί έστω για 1 ώρα.
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θέλεις να κάνεις όταν βρεις τον χρόνο για λίγο και δεν απασχολείσαι με τα παιδια;
Να πάω ένα ταξίδι με τον σύζυγο μου οι 2 μας, μόνοι μας χωρίς παιδιά. Νομίζω είναι πολύ ξεκάθαρο και αυτός είναι ο επόμενος μου στόχος. Για την ώρα ψάχνω ποιος ή μάλλον ποιοι θα δεχτούν να μου κρατήσουν και τα 4…
Είσαι Twin Mama x 2! Ποια συμβουλή θα έδινες σε μια μαμά που περιμένει τώρα δίδυμα; Ποιο είναι το δικό σου πιο χρήσιμο tip σωτηρίας;
Να είναι ψύχραιμη, όσο μπορεί και όσο είναι δυνατόν. Να θυμάται ότι τα πολύ δύσκολα περνάνε. Μεγαλώνουν τόσο γρήγορα! Επίσης να μην διστάζει να ζητάει βοήθεια. Τα δίδυμα θέλουν πολύ υπομονή και πρόγραμμα. Προσωπικά όταν είναι να πάμε διακοπές ετοιμάζω excel με όλα όσα πρέπει να γίνουν. Υπάρχουν πολλά βιβλία που μιλάνε για το πρόγραμμα αλλά και το τι να περιμένεις στα διάφορα στάδια, θεωρώ ότι το βιβλίο σου «Ο Ξεχωριστός κόσμος των διδύμων» είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για τις νέες διδυμομαμάδες – σκέψου ότι το έχω διαβάσει 2 φορές!
Ποιος ειναι ο ρόλος του μπαμπά στη νέα σας καθημερινότητα, όσο το επιτρέπει ο χρόνος του, βέβαια; Ειναι κυρίως να απασχολεί τα μεγάλα παιδιά ή να συμμετέχει στη φροντίδα των μικρών; Και τι σε ξεκουράζει περισσότερο;
Για τον συγκεκριμένο μπαμπά θα πω ότι είναι παρών σε όλο του το είναι. Φυσικά και εργάζεται πολλές ώρες, αλλά φροντίζει και για τα νέα μωρά (ξενύχτια, ταίσματα, αλλάγματα, νανουρίσματα), αλλά και για τα μεγαλύτερα με τις μεταφορές στο σχολείο τους και στις δραστηριότητες. Επίσης, φροντίζει όποτε μπορεί να μένω έστω και για 1 ώρα μέσα στην εβδομάδα μόνη μου για να ηρεμώ. Είναι θησαυρός και το στήριγμα μου. Έχω τεράστια συμπαράσταση.
Ποια είναι η καλύτερη ώρα της ημέρας σου;
Όταν κοιμούνται και τα 4 στις 20.30 ακριβώς. Βάζω το πρώτο σετ διδύμων για ύπνο στις 7 το απόγευμα και το δεύτερο στις 20.30 πάντα με ένα παραμύθι ή συζητώντας πως πήγε η μέρα μας.
Πώς πιστεύεις ότι μπορεί να συνδυαστεί η μητρότητα 4 παιδιών με την επαγγελματική σταδιοδρομια; Και πότε θα σε δούμε πάλι στις επάλξεις;
Συνδυάζεται με πολλές ώρες σκέψεων, θυσιών και προγραμματισμού. Πράγμα που κάνω τώρα…. Γενικά δεν κοιμάμαι πολύ. Το βράδυ μπορώ και δουλεύω και αναπληρώνω κάποια πράγματα για τις εκδόσεις Διόπτρα με ηρεμία. Δεν είναι εύκολο και θα χαρώ να επιστρέψω πλήρως στους 6 μήνες κυρίως χωρίς τύψεις…
Σκύλο τελικά θα πάρετε ή θεωρείς ότι έχετε κλείσει ως οικογένεια;
Αν πάρουμε σκύλο τώρα, εγώ θα πάρω τα βουνά. Μόλις βρούμε τις ισορροπίες μας πλήρως βεβαίως να το συζητήσουμε. Θα υιοθετήσω από εσένα τι λες;!