Η δυσαριθμησία είναι η μαθησιακή δυσκολία στα μαθηματικά. Τα παιδιά που παρουσιάζουν δυσκολίες στα μαθηματικά, δε σημαίνει πως έχουν χαμηλή νοημοσύνη.
Ποια είναι τα συμπτώματα;
Τα συμπτώματα που προειδοποιούν για τυχόν μαθησιακές δυσκολίες στην αριθμητική είναι τα εξής:
-χαμηλή επίδοση στην εκτέλεση αριθμητικών πράξεων, κυρίως των πράξεων της αφαίρεσης και της διαίρεσης.
-δυσκολίες αφομοίωσης των πινάκων του πολλαπλασιασμού.
-δυσκολίες στα κλάσματα
-αδυναμία στη διάκριση και αναγνώριση των αριθμητικών συμβόλων.
-αντιστροφή των αριθμών, δηλαδή το παιδί γράφει, π.χ.) 78 αντί 87
-παράλειψη των αριθμών, δηλαδή το παιδί γράφει, π.χ.) 98 αντί 908, λόγω της αδυναμίας του στη διάκριση μανάδων, δεκάδων, εκατοντάδων…
-παράλειψη στον υπολογισμό των κρατουμένων την ώρα που το παιδί εκτελεί μια πράξη.
-αντικατάσταση συμβόλων, δηλαδή το παιδί γράφει 6+3 αντί 6×3 και αντίστροφα.
-αδυναμία εκτέλεσης απλών πράξεων με εμμονή στο μέτρημα με τα δάχτυλα.
-αδυναμία ανάγνωσης και γραφής μεγάλων αριθμών.
-αδυναμία σύνταξης και επίλυσης απλών και σύνθετων προβλημάτων.
-δυσκολία στη μάθηση της ώρας.
-δυσκολία στη διαχείριση χρημάτων.
-δυσκολία στη διάκριση του δεξιά – αριστερά.
Πώς αντιμετωπίζονται;
Ο μαθητής
-μαθαίνει να ξεχωρίζει τα σύμβολα των πράξεων, σχεδιάζοντάς τα και γράφοντας το αντίστοιχο λεξιλόγιο.
-μαθαίνει πως όλες οι πράξεις μπορούν να γίνουν κάθετα και οριζόντια.
-μαθαίνει να χρησιμοποιεί διάφορα οπτικά ερεθίσματα και υλικά σε συνδυασμό με λεκτική εκφορά, έτσι ώστε να κατανοήσει τη χρησιμότητα κάθε αριθμητικής πράξης.
-μαθαίνει να μετρά, πρώτα μέχρι το 10, μέχρι να φτάσει στο 100 με τη σειρά και έπειτα ανάποδα.
-μαθαίνει πρόσθεση και αφαίρεση. Προσθέτει ή αφαιρεί πρώτα με το ‘0’, ύστερα με μονοψήφιους, διψήφιους, τριψήφιους και τέλος με πολυψήφιους αριθμούς, κάνοντας κάθετα τις πράξεις. Πρώτα κάνει πράξεις χωρίς κρατούμενα και ύστερα με κρατούμενα. Τοποθετεί τους αριθμούς στις πράξεις σε στήλες, κυκλώνει τα κρατούμενα και όταν τα χρησιμοποιεί να τα σβήνει με διαφορετικό χρώμα μολυβιού.
-μαθαίνει τον πίνακα του πολλαπλασιασμού. Σε χαρτόνια με διαφορετικά χρώματα, γράφει μπροστά από κάθε χαρτόνι μία μία τις στήλες από τον πίνακα του πολλαπλασιασμού και πίσω από κάθε χαρτόνι ξαναγράφει τις στήλες με τη μόνη διαφορά πως τα αποτελέσματα θα έχουν ένα ερωτηματικό. Συνδυάζει, π.χ.) το χρώμα κίτρινο με τα πολλαπλάσια του 3 ή το χρώμα πράσινο με τα πολλαπλάσια του 5 και κάθε φορά που θα του ζητηθεί ένα χρώμα θα λέει και τον αντίστοιχο πολλαπλασιασμό, π.χ.)-Μου αρέσει το χρώμα κόκκινο, πες μου τον πολλαπλασιασμό του 4.Όταν θα έχει μάθει όλον τον πίνακα, συμπληρώνει τα ερωτηματικά που βρίσκονται πίσω από τα χαρτόνια. Τέλος, το παιδί προσπαθεί, μέσα στην ημέρα, να επαναλαμβάνει τις στήλες του πίνακα, όσο πιο συχνά μπορεί, χρωματίζοντας με το αντίστοιχο χρώμα τα πολλαπλάσια της κάθε στήλης, π.χ.) χρωματίζει με κίτρινο τα πολλαπλάσια του 3. Η εκμάθηση του πίνακα του πολλαπλασιασμού είναι σχετικά δύσκολη και μπορεί να πάρει αρκετό χρόνο. Όταν μάθει πολύ καλά τον πίνακα του πολλαπλασιασμού, πηγαίνει στην πράξη, κατανοώντας το ρόλο της πρόσθεσης και την τοποθεσία των αριθμών σε αυτήν.
-μαθαίνει τη διαίρεση. Κατανοεί τον ρόλο του Διαιρέτη και του Διαιρετέου και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται. Έπειτα, μαθαίνει ποιος είναι ο ρόλος της αφαίρεσης στην πράξη της διαίρεσης. Ύστερα, μαθαίνει τον πίνακα της διαίρεσης, ακολουθώντας τη διαδικασία του πίνακα του πολλαπλασιασμού. Η πράξη της διαίρεσης μαθαίνεται πιο εύκολα με εικόνες και σύμβολα και χρησιμοποιώντας συχνά τις λέξεις, ‘τονίζω’, ‘κατεβάζω’, ‘πόσες φορές χωράει….’ και ‘το υπόλοιπο’, αν υπάρχει.
-μαθαίνει να λύνει, στην αρχή, απλά προβλήματα (με μια πράξη) και στη συνέχεια πιο σύνθετα (με περισσότερες πράξεις). Μπορεί να αναπαριστά τα προβλήματα με εικόνες ή φτιάχνοντας διάφορες ιστοριούλες.