Γιατί κάποιοι άνθρωποι λατρεύουν να λύνουν μαθηματικά προβλήματα ενώ κάποιοι άλλοι αγχώνονται μπροστά ακόμη και σε μια απλή πρόσθεση; Ισως η απάντηση να είναι (και) γενετική, αναφέρουν ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα γονίδια μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερο στρες σε παιδιά που ήδη «πνίγονται» όταν έρχονται αντιμέτωπα με τους αριθμούς.
Συγκεκριμένα, όπως είδαν, παρ’ ότι η γενετική προδιάθεση ήταν σημαντική σε ό,τι αφορούσε τις επιδόσεις στα μαθηματικά, μόνο το 40% του προβλήματος μπορούσε να εξηγηθεί αποκλειστικώς μέσω γενετικών παραγόντων.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των κακών επιδόσεων αποδιδόταν στο περιβάλλον (στο σχολείο, στο σπίτι, στις παρέες).
Με βάση αυτή τη νέα γνώση οι ειδικοί με επικεφαλής τον καθηγητή Στίβεν Πέτριλ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «οι γενετικοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν ή αντιθέτως να μειώσουν τον κίνδυνο των κακών επιδόσεων στα μαθηματικά σε συνεργασία με το περιβάλλον του παιδιού.
Αν ένα παιδί έχει γενετικούς παράγοντες κινδύνου που προδιαθέτουν για άγχος στα μαθηματικά και συγχρόνως έχει αρνητικές εμπειρίες στην τάξη, τότε η εκμάθηση μπορεί να γίνει πολύ δυσκολότερη.
Αυτό πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από εκείνους που σχεδιάζουν παρεμβάσεις για τα παιδιά που έχουν ανάγκη βοήθειας στα μαθηματικά».
Μελέτη σε διδύμους
Οι ειδικοί εξέτασαν διδύμους προκειμένου να ανακαλύψουν πώς αυτοί διαφέρουν σε ό,τι αφορά το άγχος απέναντι στα μαθηματικά.
Συγκεκριμένα στη μελέτη περιελήφθησαν 216 ταυτόσημα δίδυμα καθώς και 298 ετεροζυγωτικά δίδυμα του ιδίου φύλου τα οποία συμμετείχαν σε μια συνεχιζόμενη, μακροχρόνια μελέτη στο Οχάιο (Western Reserve Reading and Maths Project).
Τα παιδιά εισάγονταν στη μελέτη όταν ήταν στο νηπιαγωγείο ή στην πρώτη τάξη του δημοτικού και οι ερευνητές συνέχιζαν να παρακολουθούν την πορεία τους μέσω οκτώ διαδοχικών επισκέψεων στο σπίτι τους σε διαφορετικές ηλικίες.
Η τελευταία μελέτη των ειδικών από το Οχάιο περιέλαβε στοιχεία από τις δύο τελευταίες επισκέψεις των ειδικών όταν οι δίδυμοι ήταν σε ηλικία εννέα και 15 ετών.
Ολοι οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν σχετικά με το άγχος που είχαν για τα μαθηματικά, το γενικότερο άγχος τους, την ικανότητα επίλυσης μαθηματικών προβλημάτων καθώς και την κατανόηση κειμένων.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στατιστικά εργαλεία προκειμένου να ανακαλύψουν πώς σχετίζονταν μεταξύ τους οι διαφορετικές μετρήσεις του άγχους, της επίδοσης στα μαθηματικά και στην ανάγνωση τόσο στα ομοζυγωτικά δίδυμα όσο και στα ετεροζυγωτικά δίδυμα.
Με την ανάλυση αυτή έριξαν φως και στους γενετικούς παράγοντες που κρύβονται πίσω από τη σύνδεση καθώς και στον ρόλο που παίζει το περιβάλλον στην… απέχθεια για τα μαθηματικά.
Γενικευμένο άγχος (και) με συνέπειες
Με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Child Psychology and Psychiatry» οι ερευνητές σημειώνουν: «Eίναι σημαντικό να μελετήσουμε το άγχος σε ό,τι αφορά τη σύνδεσή του με την εκμάθηση των μαθηματικών. Και μόνο στο άκουσμα της λέξης “μαθηματικά” κάποιοι άνθρωποι τρέμουν.
Δεν είναι όπως μαθαίνει κάποιος ανάγνωση – σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει υπό φυσιολογικές συνθήκες γενικευμένο άγχος, εκτός και αν κάποιος αντιμετωπίζει συγκεκριμένη μαθησιακή δυσκολία.
Το άγχος για τα μαθηματικά συνδέεται τόσο με τη γνωσιακή πλευρά όσο και με τη συναισθηματική πλευρά του γενικευμένου άγχους».
Ο καθηγητής Πέτριλ εξήγησε «Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πτωτική ελικοειδή πορεία στην οποία οι γενετικοί κίνδυνοι σε ό,τι αφορά το άγχος και η κακή επίδοση στα μαθηματικά συνεργούν με περιβαλλοντικούς παράγοντες οδηγώντας σε άγχος συγκεκριμένα για τα μαθηματικά.
Η διαδικασία οδηγεί σε περαιτέρω προβλήματα στις επιδόσεις στα μαθηματικά, τα οποία με τη σειρά τους επιτείνουν τα συμπτώματα άγχους του ατόμου».
Πηγή: tovima.gr