Μπορεί αλήθεια η μουσική μέσα απο ειδικές δραστηριότητες να βοηθήσει ένα παιδί με ειδικές ανάγκες και με ποιον τρόπο μπορεί να γίνει αυτό;
Η ευελιξία και η πολυμορφία της μουσικής επιτρέπουν στη μουσικοθεραπεία να θέσει ένα μεγάλο εύρος θεραπευτικών στόχων που αναφέρονται σε σωματικές, νοητικές, κοινωνικές και συναισθηματικές αλλαγές.
Μια μουσική δραστηριότητα μπορεί να επιτρέψει στο παιδί να εξασκήσει πολλές δεξιότητες μέσα από το τραγούδι, την ακρόαση, την κίνηση και το παιχνίδι. Για παράδειγμα, μια μουσική δραστηριότητα μπορεί να περιλαμβάνει την επιλογή τραγουδιού, τη φωνητική εκφορά του ήχου ή των λέξεων, την έκφραση σκέψεων και ιδεών, τη μίμηση ή και την αναμονή κινήσεων που συνοδεύουν το τραγούδι.
Οι μουσικοθεραπευτές κατανοούν την ιδιαιτερότητα του κάθε παιδιού τόσο ως προς την προσωπικότητα αλλά και ως προς το περιβάλλον του. Παρατηρούν και αξιολογούν τόσο αδυναμίες όσο και τις ικανότητες του κάθε παιδιού, με σκοπό να προσαρμόσουν τους θεραπευτικούς στόχους που χρειάζεται να επιτευχθούν για την ανάπτυξη και την ευημερία του. Η μουσικοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη σωματικών στόχων, όπως και η ανάπτυξη της αδρής κινητικότητας, η ανάπτυξη των κινητικών δεξιοτήτων και του κινητικού συντονισμού. Μπορεί να βοηθήσει παιδιά με κινητικούς περιορισμούς, για παράδειγμα παιδιά με προβλήματα στην όραση που μπορεί να δυσκολεύονται να κατανοήσουν την έννοια του χώρου σε σχέση με το σώμα τους , ενισχύοντας τις κινητικές τους δεξιότητες και τις δεξιότητες προσανατολισμού στο χώρο.
Οι μουσικοθεραπευτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν μια γκάμα από μουσικά όργανα για να προσεγγίσουν τις εξατομικευμένες ανάγκες κάθε παιδιού ως προς την κινητική του ανάπτυξη. Κατά το παίξιμο των οργάνων, τα παιδιά εκτίθεται σε κινήσεις διαφορετικού είδους, όπως τη λαβή για το πιάσιμο ενός αυγού shaker, την έκταση για να παίξουν κάποιο όργανο με πλήκτρα, την κίνηση του χεριού τους πάνω-κάτω για να παίξουν την κιθάρα ή στο πλάι για τα μεταλλόφωνα. Επίσης, τα όργανα μπορούν να τοποθετούνται με διαφορετικούς τρόπους για να εστιάσουν σε διαφορετικές κινητικές δεξιότητες. Τέλος, η επαναλαμβανόμενη κίνηση που απαιτείται για το παίξιμο ενός μουσικού οργάνου βοηθάει στην ανάπτυξη του κινητικού συντονισμού και του κινητικού ελέγχου.
Ένα από τα μοναδικά χαρακτηριστικά της μουσικοθεραπείας είναι ότι αποτελεί ένα μη-λεκτικό μέσο επικοινωνίας. Η μουσικοθεραπεία μπορεί να ενισχύσει την επικοινωνιακή συμπεριφορά παιδιών που έχουν δυσκολίες με τον προφορικό λόγο. Τα παιδιά παρακινούνται να ακούσουν συγκεκριμένους ήχους ή λέξεις, να ακολουθήσουν οδηγίες που εκφέρονται μέσω του τραγουδιού, να αναγνωρίσουν διάφορα αντικείμενα, να μιμηθούν ρυθμικά μοτίβα, να ξεχωρίσουν την ησυχία από το θόρυβο, τον αργό από τον γρήγορο ρυθμό. Τα παιδιά μαθαίνουν να ξεχωρίζουν την πηγή του ήχου. Μαθαίνουν να ξεχωρίζουν τους μουσικούς ήχους με τον ίδιο τρόπο που μαθαίνει να ξεχωρίζει τους ήχους της ομιλούμενης γλώσσας. Πολλές μουσικοθεραπευτικές τεχνικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να προκαλέσουν χειρονομίες, με σκοπό την επικοινωνία, την βλεμματική επαφή, κινήσεις του σώματος, όπως το γύρισμα της κεφαλής, για να υποδείξουν ανάγκες, αντιδράσεις σε λεκτικές οδηγίες, κατανόηση της εναλλαγής της σειράς αναμονής και της διαδικασίας επιλογής. Επίσης, τα μουσικά όργανα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μεταβατικά αντικείμενα για να διευκολύνουν τις επικοινωνιακές δεξιότητες.
Η μουσική αποτελεί ένα σημαντικό μέσο για την έκφραση των συναισθημάτων. Οι μουσικοθεραπευτικές παρεμβάσεις ενθαρρύνουν την έκφραση των παιδιών που αντιμετωπίζουν συναισθηματικές δυσκολίες. Με διάφορα στοιχεία της μουσικής, τον αυτοσχεδιασμό και την κίνηση οι μουσικοθεραπευτές διευκολύνουν τα παιδιά να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους. Πολλά παιδιά αντιδρούν θετικά στη μουσική, κάτι το οποίο ενθαρρύνει την βίωση θετικών συναισθημάτων, όπως η χαρά, η ευτυχία και η ασφάλεια. Η μουσική διευκολύνει επιπλέον την έκφραση αρνητικών συναισθημάτων, όπως ο θυμός και η θλίψη, τα οποία μπορεί να καταπιέζονται στην καθημερινότητά τους. Επίσης, στο ειδικό περιβάλλον (ομαδικής μουσικοθεραπείας), η μουσικοθεραπεία μπορεί να συμβάλλει στην βελτίωση της κοινωνικής αντίληψης, μέσα από δραστηριότητες όπου το ένα μέλος καλείται να μιμηθεί την κίνηση του σώματος ή το ρυθμικό μοτίβο ενός άλλου μέλος. Η αναμονή για τη σειρά του καθενός (υπομονή), καθώς και ο έλεγχος των παρορμήσεων, μπορούν να καλλιεργηθούν με δραστηριότητες όπου ένα όργανο περνάει από τα μέλη της ομάδας, αναγκάζοντας έτσι τα παιδιά να περιμένουν κατά τη διάρκεια του σόλο ενός άλλου παιδιού.
Τέλος, η μουσικοθεραπεία μπορεί να υποστηρίξει την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία στους τομείς της γνωστικής ανάπτυξης, ιδιαίτερα της επίλυσης προβλημάτων. Τα τραγούδια μπορεί να χρησιμοποιηθούν ως μνημονικά μέσα για να απομνημονεύσουν αλληλουχίες, όπως στο τραγούδι της αλφαβήτου ή κατηγορικές δομές. Η ίδια η δημιουργική διαδικασία μπορεί να θεωρηθεί ως έργο επίλυσης προβλημάτων. Η ενίσχυση της ικανότητας ελέγχου των παρορμήσεων έχει ιδιαίτερη σημασία για τον πληθυσμό της ειδικής εκπαίδευσης. Ο βασικός ρυθμός της μουσικής αποτελεί ένα οργανωτικό στοιχείο. Όταν κάποιος εσωτερικεύει τον σταθερό ρυθμό-παλμό ενός τραγουδιού, τότε μπορεί να αρχίσει να βιώνει την έννοια της τάξης και της δομής. Η μουσική παρέχει τη δυνατότητα για υποκειμενικές αντιδράσεις σε μια μορφή τέχνης, που είναι σημαντικές για την καλλιέργεια της αισθητικής ανάπτυξης.