Γεια σας!!!!
Το όνομά μου ειναι Μαριάννα και είμαι μια τρισευτυχισμένη μανούλα δύο …. υπέροχων μωρών…(κλασσική Ελληνίδα μάνα χαχα!!!) Η Εύα και ο Αποστόλης γεννήθηκαν πριν απο επτά περίπου μήνες… μετά από…κόπο και πολύ πολύ άγχος!!!
Έκανα εξωσωματική πέρισυ τον Οκτώβριο και δόξα το Θεό πήγαν όλα καλά!!! Τα προβλήματα βέβαια της εγκυμοσύνης δεν άργησαν και πολύ! Αρχικά δεν είπαμε σε κανέναν τίποτα και αποφασίσαμε οτι θα το ανακοινώναμε μετά το πρώτο τρίμηνο… Βοήθησε το γεγονός οτι μένουμε σε άλλη πόλη απο τους γονείς μας και με τους φίλους μας τα καταφέραμε οπότε κανείς δεν πήρε είδηση τίποτα.
Μόλις λοιπόν έκλεισα το πρώτο τρίμηνο και ανακοινώθηκε το χαρμόσυνο γεγονός (πέρισυ τα Χριστούγεννα), την επόμενη μέρα είχα αίμα…. Ευτυχώς ηταν κατι παροδικό. Την 20η εβδομάδα ο τράχηλος μίκραινε επικίνδυνα και έκανα επέμβαση και από εκείνη τη στιγμή μετρούσαμε μέρα μέρα να περνάνε οι εβδομάδες, ώστε να φτάσω τουλάχιστον τις 28 εβδομάδες… Τελικά στην 32, ο μικρός δεν τρεφόταν σωστά και μου τα πήραν… 1540 γρ. η Εύα και 1270 γρ. ο Αποστόλης.
Έμειναν στη μονάδα εντατικής νοσηλείας νεογνών 40 μέρες η μικρή και 50 μερες ο μπόμπιρας!!! Έκαναν πολύ καλή δουλειά στη ΜΕΝΝ και τα παιδιά βγήκαν χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα! Η εμπειρία της εντατικής δεν είναι εύκολη για τους γονείς, πόσο μάλλον για τα παιδιά! Θέλει υπομονή, προσευχή και πολλή αγάπη προς τα μωρά … με χάδια, έστω και με τα άπειρα σωληνάκια, θέλει κουβέντες και λόγια αγάπης, έστω κι αν νομίζουμε οτι δεν ακούνε, όσο φυσικά το επιτρέπουν οι συνθήκες!
Αυτά όλα συνεχίζονται όταν τα παιδιά έρχονται με το καλό στο σπίτι – και να μην ακούω μανούλες να λένε οτι θα κακομάθουν – Τα πρόωρα μωρά αποχωρίζονται βίαια την μανούλα τους και την έχουν ανάγκη!!!
Σας κούρασα…. Η ζωή πια με τα δίδυμα έχει πλάκα…!!! Και κούραση και νεύρα και γέλια και χαρά και γκρίνια και από όλα!!!