Το μεγάλωμα των διδύμων είναι μία περιπέτεια, συνταρακτική ,θαυμάσια γεμάτη με ανησυχίες, ελπίδες και απογοητεύσεις. Ο ρόλος του γονέα δεν είναι εύκολος και πολλές φορές νιώθουμε αμήχανοι, εκνευρισμένοι ή ένοχοι.
Καλό είναι να ακούμε τις συμβουλές των συγγενών των φίλων και ειδικών αλλά η σχέση με τα παιδιά μας είναι μια μοναδική και ανεπανάληπτη. Η αναπαραγωγή βασίζεται σε ένα βασικό ένστικτο και η ανατροφή των παιδιών μας είναι μία τέχνη η οποία μαθαίνεται καθώς με τη γέννηση των παιδιών μας αποκτάμε αυτομάτως τον τίτλο και τις ευθύνες ενός γονέα.
Διαμορφώνουμε την προσωπικότητά μας έως γονείς αθροίζοντας γνώσεις βήμα βήμα ανάλογα με τη φάση ανάπτυξης των παιδιών μας.
Τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν
Όλοι θα κάνουμε σφάλματα και οφείλουμε να τα αναγνωρίζουμε ποτέ δεν είναι αργά. Εξάλλου εξετάσεις δίνουμε κάθε μέρα και κριτές είμαστε εμείς και τα παιδιά μας τονίζει η Παιδίατρος Άντα Παπαδημητροπούλου! Είναι αναμενόμενο πολλές φορές να νιώθουμε ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι, αμήχανοι ή σίγουροι, έμπειροι ή άπειροι, ενθουσιασμένοι ή προβληματισμένοι.
Αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους ιδανικούς γονείς σαν αυτούς που προβάλλονται στη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Φυσικά είναι φορές που οι γονείς κουράζονται και αγανακτούν αλλά αυτό αρκεί για να γινόμαστε ολοένα και καλύτεροι καθώς τα διδυμάκια μας πλέον είναι ο πιο σημαντικός ρόλος της οικογένειας.
-Δεν πρέπει να διαμορφώνουμε τα παιδιά σύμφωνα με τα προκατασκευασμένα καλούπια.
– Δεν ζητάμε από τα παιδιά μας να ζήσουν τα δικά μας όνειρα γιατί αυτά μπορούν να δημιουργήσουν αβάσταχτες υποχρεώσεις.
-Δεν προσπαθούμε συνεχώς να τα προστατεύουμε από αποτυχίες διότι είναι καλό να ξέρουν ότι υπάρχουν δυσκολίες στη ζωή καθώς έτσι μόνο θα μάθουν να τις διαχειρίζονται.
Τα παιδιά μας τα δεχόμαστε όπως είναι και δεν αρκεί μόνο η αγάπη αλλά χρειάζεται και η αποδοχή μας!