Διαβάζοντας αυτή την ιστορία έκλαιγα με αναφιλητά, θύμωσα με την αδικία, αισθάνθηκα ότι κανείς δεν μπορεί να κρίνει αυτή τη μαμά και σκέφτηκα δυνατά… Υγεία… Μόνο αυτό…
Τα γενέθλια των αγοριών μου, Micah and Zachary, πλησιάζουν σε λίγες μέρες και όπως όλες οι μαμάδες, σκέφτομαι την τούρτα που θα τους φτιάξω και πώς θα γιορτάσουμε αυτή τη σπουδαία μέρα. Όμως σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μαμάδες, θα γιορτάσω τα γενέθλια των διδύμων μου μόνο με το ένα αγοράκι μου στην αγκαλιά μου, γιατί το άλλο ζει μόνο στην καρδιά μου.
Ένα μήνα πριν από τα πρώτα γενέθλιά τους, ο Micah έφυγε από τη ζωή εξαιτίας κάποιων επιπλοκών νεκροτικής εντεροκοίτιδας. Η απώλεια του Micah με διέλυσε. Ένα κομμάτι μου πέθανε μαζί με το παιδί μου. Όμως παράλληλα νοιώθω ευλογημένη γιατί έχω το αγόρι μου, τον όμορφο Zachary, έναν άντρα που είναι ο σούπερμαν, μια ροκσταρ μαμά, και μια απίστευτα υποστηρικτική κοινότητα ανθρώπων.
Όπως μπορεί να φανταστεί κάθε γονιός, τον πρώτο καιρό ήμουν μια σκέτη καταστροφή. Έπρεπε να ξαναμάθω να τρώω, να κοιμάμαι, να ζω χωρίς τον Micah. Όταν κατάφερα να ανταπεξέλθω σε αυτές τις βασικές καθημερινές ανάγκες επιβίωσης, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να βρω τρόπους να παραμείνω κοντά στον Micah, αν και ήταν αυτονόητο ότι η απώλειά του θα στιγμάτιζε την κάθε μου μέρα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Έπρεπε να αποδεχθώ τον πόνο μου και να προσπαθήσω να κάνω κάτι όμορφο από αυτόν.
Και έτσι έκανα…
Κατάφερα να βρω τον τρόπο να κάνω αυτό το συναίσθημα απελευθερωτικό. Γιατί το χρωστούσα στον Micah. Έτσι γιορτάζω το όνομά του, αναφέρομαι συχνά σε αυτόν,
και μοιράζομαι την ιστορία του με τρόπους που μου φέρνουν ειρήνη στο μυαλό και στην ψυχή μου. Και τώρα πια μπορώ ήρεμα να πω: Είναι τα γενέθλια του Micah και του Zachary.
Για το υπόλοιπο της ζωής μου θα γιορτάζω τα γενέθλια και των δύο μου παιδιών μαζί. Γιατί θα ήταν για μένα σαν να ζω ένα ψέμα αν γιόρταζα μόνο τον Zachary χωρίς να τιμούμε τον
Micah. Και γι’ αυτό ζητάω και από τους φίλους και την οικογένειά μου να δίνουν κάθε χρόνο τις ευχές τους και στον Micah.
Για τα τρίτα γενέθλια των παιδιών μας, αποφασίσαμε με τον άντρα μου να προσφέρουμε σε άλλες οικογένειες προς τιμή του αγοριού μας. Αντί για δώρα ζητήσαμε από τους καλεσμένους μας να κάνουν μια δωρεά σε χρήματα ή σε παιδικά βιβλία στο ίδρυμα που έχουμε δημιουργήσει. Ο Zachary είναι ενθουσιασμένος που θα βοηθήσει και στη συνέχεια θα μοιράσει βιβλία σε μωράκια και μικρά παιδάκια που τα χρειάζονται.
Εμείς κάνουμε αυτό που αισθανόμαστε ότι είναι σωστό για μας και δεν μας απασχολεί το γεγονός ότι μπορεί να κριθούμε αρνητικά από άλλους ανθρώπους που δεν μας γνωρίζουν. Γιατί με αυτό τον τρόπο ερχόμαστε κοντά με το γιο μας, κλαίμε και γελάμε ταυτόχρονα, θρηνούμε το χαμό και χαιρόμαστε την ευλογία, διασκεδάζουμε και αναπολούμε μαζί. Εξάλλου ο δεσμός των διδύμων είναι τόσο δυνατός, που υπάρχει ακόμη και αν τα δίδυμά μας χωρίστηκαν πριν ακόμη συνειδητοποιήσουν το δεσμό αυτό.
Από την Jennifer Canvasser, Huffingtonpost.com