Η εφηβεία αποτελεί από τις πιο σημαντικές περιόδους ανάπτυξης της προσωπικότητας ενός ατόμου. Είναι μια περίοδος με μεγάλες και καταλυτικές αλλαγών που αφορούν τα ενδιαφέροντα και τη στάση των εφήβων τόσο απέναντι στους γονείς τους, όσο και απέναντι στους ίδιους τους εαυτούς τους.
Είναι μια περίοδος που χαρακτηρίζεται από συναισθηματική αστάθεια, από την έντονη επιθυμία απομάκρυνσης από τους γονείς, μέσα από συγκρούσεις και επαναστάσεις και από τη συνεχόμενη ανάγκη ανεξαρτοποίησης , το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο της εφηβείας.
Οι ειδικοί αναφέρουν πως όπως θα είναι η σχέση του γονιού με το παιδί του στην εφηβεία, έτσι θα συνεχίσει να εξελίσσεται και στην ενήλικη ζωή του.
Στα δίδυμα, κυρίως πιστεύω σε αυτά του ίδιου φύλου, οι αλλαγές είναι πολύ πιο έντονες και αισθητές στο οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον. Όπως, αναφέρεται στο βιβλίο της Εύης Σταθάτου, ¨Ο ξεχωριστός κόσμος των διδύμων¨ από τις εκδόσεις Διόπτρα, τα δίδυμα έχουν πια την επιθυμία να αυτονομηθούν, να δημιουργήσουν τη δική τους ξεχωριστή ταυτότητα, να νιώσουν τη μοναδικότητά τους, να διαφοροποιηθούν από τον δίδυμο αδελφό τους.
Αν δεν έχουν δημιουργήσει, ήδη, από το Δημοτικό δική τους παρέα, θα νιώσουν την ανάγκη να το κάνουν. Μάλιστα, μπορεί, στις εξόδους ή στα διαλείμματα, να μη θέλουν καθόλου τον δίδυμο αδελφό τους. Με αυτόν τον τρόπο νιώθουν πως κερδίζουν, πλέον, την ατομικότητά τους και έχουν τη δική τους, μοναδική ζωή.
Τι χρειάζεται, λοιπόν, να γίνει ώστε να βοηθήσουμε, ως γονείς, τα δίδυμα που βρίσκονται στην εφηβεία να αυτονομηθούν με τον σωστό τρόπο και να εξελιχθούν ανεξάρτητοι ενήλικες;
- Δίνουμε, πάντα ευκαιρίες στα δίδυμά μας, ήδη από μικρότερες ηλικίες να εκφράζουν με κάθε τρόπο τη μοναδικότητά τους και την ατομικότητά τους.
- Φροντίζουμε, από πολύ νωρίς, να φερόμαστε στα δίδυμά μας, ως ξεχωριστές προσωπικότητες.
- Φροντίζουμε, στο μέτρο του δυνατού, να γνωρίζουμε τους φίλους τους, καθώς και την οικογένειά τους. Πάντα, βέβαια με διακριτικότητα.
- Αν κάποιες φορές δεν συμφωνούμε μαζί τους, φροντίζουμε, όσο γίνεται, να μην ερχόμαστε σε σύγκρουση. Απλά, τους υπενθυμίζουμε πως η διαφωνία μας , δεν έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη προς σε αυτούς, αλλά με εμάς. Δηλαδή, αν δεν τους επιτρέψουμε να πάνε κάπου, είναι γιατί φοβόμαστε εμείς οι ίδιοι ως γονείς και όχι γιατί δεν τους εμπιστευόμαστε.
- Φροντίζουμε να συζητάμε μαζί τους, χωρίς να κρίνουμε τις επιλογές τους. Η εμπιστοσύνη εφόσον κερδιθεί, θα συνεχιστεί και στην ενήλικη ζωή των παιδιών μας.
- Φροντίζουμε να συζητάμε τους τις συνέπειες του bullying. Σαφώς έχουν αποκτήσει γνώσεις για τον σχολικό εκφοβισμό ήδη από το σχολείο, αλλά οφείλουμε και εμείς ως γονείς να πράξουμε το ίδιο.
Ως γονείς διδύμων και όχι μόνο, βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν, να κατακτούν τον κόσμο και είμαστε πολύ περήφανοι για αυτά. Σε όποια ηλικιακή φάση και αν βρίσκονται, εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα τους.
Οι παραπάνω συμβουλές μπορεί να βοηθήσουν, αλλά εμείς ξέρουμε καλύτερα από τον καθένα τους δίδυμους εφήβους μας.