Οι μαθητές, με κυρίαρχο το δεξί ημισφαίριο, ακολουθούν διαφορετικές διδακτικές μεθόδους σε σχολικά προγράμματα και ειδικότερα στο μαθηματικό πρόγραμμα σπουδών.
Οι μαθητές με κυρίαρχο το δεξί ημισφαίριο:
- Είναι οπτικοί τύποι.
- Θέλουν να βλέπουν πρώτα όλη την εικόνα και μετά τα βήματα.
- Στη διάρκεια λύσης των μαθηματικών πράξεων, τους αρέσει
να χρησιμοποιούν χρωματιστά μολύβια.
- Τους αρέσει, πριν φτάσουν στη λύση, να ζωγραφίζουν το πρόβλημα, για να μπορούν να το κατανοήσουν.
- Τους αρέσει να γράφουν με κόκκινο χρώμα, σε χρωματιστά χαρτιά, κυρίως σε κίτρινο χαρτί.
- Χρησιμοποιούν πάρα πολύ το συναίσθημα.
- Προτιμούν τα μοτίβα.
- Δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε μία συγκεκριμένη μέθοδο,
η οποία αναλύεται σε διαδοχικά βήματα και φτάνει στη λύση.
- Λειτουργούν καλύτερα, όταν βλέπουν ένα παράδειγμα και
μετά συνεχίζουν βάση με αυτό.
- Έχουν μακροπρόθεσμη μνήμη.
Έρευνες απέδειξαν πως το μέτρημα με τα δάχτυλα επιβραδύνει τη διαδικασία αποτελεσμάτων των πράξεων της πρόσθεσης και της αφαίρεσης. Οπότε, το μέτρημα με τα δάχτυλα μπορεί να αντικατασταθεί με κουκίδες. Για παράδειγμα, στην πρόσθεση 6 + 3=, πάνω στα νούμερα ζωγραφίζουμε με κόκκινο χρώμα 6 κουκίδες και αντίστοιχα 3 κουκίδες, ζητάμε από το παιδί να μετρήσει συνολικά τις κουκίδες και να βρει το αποτέλεσμα. Στην αφαίρεση, ακολουθούμε την ίδια διαδικασία, απλά με ένα πράσινο χρώμα, σβήνουμε τις κουκίδες που πρέπει από τον μεγάλο αριθμό, δηλαδή από τον αριθμό 6 σβήνουμε 3 κουκίδες και γράφουμε το αποτέλεσμα. Επίσης, οι αριθμοί μπορούν να αντικατασταθούν με χρωματιστές ράβδους, όπου πάνω σε κάθε ράβδο να υπάρχει και ο αντίστοιχος αριθμός κουκίδων.
Καθώς τα παιδιά με κυρίαρχο το δεξί ημισφαίριο μαθαίνουν βλέποντας ολόκληρη τη εικόνα, αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στα μαθηματικά. Δηλαδή, βάζουμε κάθετα την πράξη 34 + 23= στο μπροστινό μέρος μιας άσπρης κάρτας και στο πίσω μέρος γράφουμε με κόκκινο χρώμα το αποτέλεσμα. Το δείχνουμε στα παιδιά, τους ξαναβάζουμε την πράξη και εκείνα ανακαλούν το αποτέλεσμα και το γράφουν. Έπειτα, βάζουμε παρόμοιες ασκήσεις πρόσθεσης και αφαίρεσης και στο τέλος τα παιδιά λύνουν, πάλι όλες τις πράξεις μαζί. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να εμπεδωθούν και οι πίνακες του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης.
Στα παιδιά με κυρίαρχο το δεξί ημισφαίριο, τους αρέσει πολύ το συναίσθημα. Έρευνες απέδειξαν πως όταν σε μεθόδους εκμάθησης, κυρίως της προπαίδειας κυριαρχεί το συναίσθημα και το χρώμα, τότε το παιδί μαθαίνει ευκολότερα, καθώς οι μέθοδοι αυτοί είναι πιο φιλικοί στο δεξί ημισφαίριο. Οπότε, μπορούμε να γράφουμε, ακόμα και αληθινές ιστορίες στα προβλήματα, όπου θα περιέχουν έντονα συναισθήματα και οι αριθμοί θα είναι γραμμένοι με χρώματα. Παρόμοιες ιστορίες μπορούν να γραφτούν και για την εκμάθηση των πινάκων του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης.
Ένα παιδί με κυρίαρχο το δεξί ημισφαίριο μαθαίνει πολύ διαφορετικά τις βασικές μαθηματικές αρχές από ένα παιδί με το αριστερό ημισφαίριο. Θα πρέπει, λοιπόν, και ο τρόπος διδασκαλίας τους να είναι διαφορετικός σε ένα τέτοιο παιδί.