«Τα δικά μου παιδιά γεννήθηκαν με 19 μήνες διαφορά, και είναι ακριβώς το ίδιο με το να μεγαλώνεις δίδυμα». Πόσες φορές έχετε ακούσει άλλους γονείς να επισημαίνουν κάτι τέτοιο; H γνώμη μου είναι ότι δύο μονήρεις κυήσεις δεν είναι σαν μία δίδυμη. Πιθανότατα η ύπαρξη δύο παιδιών διαφορετικών αλλά κοντινών ηλικιών να είναι στην πραγματικότητα ακόμα πιο δύσκολη κατά κάποιο τρόπο. Αλλά σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να έχει κανείς δίδυμα.
Τι διαφορετικό λοιπόν αντιμετωπίζουν οι γονείς των διδύμων;
1. Απουσία σειράς γέννησης
Η σειρά γέννησης θέτει συχνά το πρότυπο για το πώς αντιμετωπίζονται τα παιδιά μέσα σε μια οικογένεια. Τα μεγαλύτερα αδέλφια οδηγούν και τα μικρότερα ακολουθούν. Τα μεγαλύτερα παιδιά με τον καιρό έχουν περισσότερη ελευθερία, αλλά και μεγαλύτερη ευθύνη, καθώς ωριμάζουν. Τα μικρότερα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθούν και να μαθαίνουν από τα μεγαλύτερα αδέλφια τους. Υπάρχει άρα μια φυσική διαφορά ανάπτυξης που οφείλεται στη διαφορά ηλικίας.
Αντίθετα τα δίδυμα βρίσκονται – συνήθως – στο ίδιο στάδιο ανάπτυξης και φτάνουν σε σταθμούς – ορόσημα σχεδόν ταυτόχρονα. Κάνουν τα πρώτα βήματα τους μαζί, μαθαίνουν να μιλάνε μαζί, ξεκινούν ταυτόχρονα το σχολείο. Παρά το γεγονός ότι κάποιοι γονείς συνηθίζουν να θεωρούν αυτό που βγήκε πρώτο το μεγαλύτερο από τα δίδυμα αδέλφια, κάτι τέτοιο είναι λάθος σύμφωνα με τους ειδικούς. Χωρίς τους καθορισμένους ρόλους που θεσπίζονται με τη σειρά γέννησης, τα δίδυμα δημιουργούν τη δική τους εκδοχή για την ιεραρχία τους, η οποία πολλές φορές αλλάζει!
2. Δημιουργώντας διαφορετικές προσωπικότητες
Κάθε γονέας επιφορτίζεται με την ευθύνη της καθοδήγησης των παιδιών του, με στόχο να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους και να γίνουν σωστοί άνθρωποι. Στην περίπτωση των διδύμων, οι γονείς αντιμετωπίζουν μια επιπλέον πρόκληση, δηλαδή πως να βοηθήσουν τα παιδιά τους να γίνουν ξεχωριστές προσωπικότητες παρότι μεγαλώνουν ταυτόχρονα και πιθανότατα να μοιάζουν και αρκετά. Πρόκειται ουσιαστικά για μια συνεχή μάχη που δίνουν οι γονείς, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι συγκρίσεις των ίδιων των παιδιών αλλά και του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντός τους. Ας μην ξεχνάμε ότι τα δίδυμα καλούνται να σπάσουν ένα φράγμα στερεοτύπων που υπάρχει γι’ αυτά. Πολύ συχνά έρχονται αντιμέτωπα με συγκρίσεις από φίλους, γείτονες, δασκάλους, ακόμη και καλοπροαίρετα μέλη της οικογένειας τους, που θα προσπαθήσουν να τα κατηγοριοποιήσουν, π.χ. το καλό δίδυμο, το έξυπνο δίδυμο, το όμορφο δίδυμο… Αν κάποιος συμπαθεί το ποδόσφαιρο, ο άλλος πρέπει να ενδιαφέρεται για το μπάσκετ… ο ένας είναι εξωστρεφής, άρα το άλλο παιδί πρέπει να είναι ντροπαλό…
Παρόλο που θα πει κάποιος ότι και τα αδέλφια με διαφορά ηλικίας συχνά μπορεί να αισθάνονται αντιπαλότητα με τον / την αδελφό/ή τους αλλά και να δέχονται συγκρίσεις από το περιβάλλον τους, οι επιπτώσεις δεν είναι μεγάλες, γιατί η σειρά γέννησης παίζει καθοριστικό ρόλο και αποδυναμώνει το ελεύθερο πεδίο για συγκρίσεις.
3. Διαχωρισμός χρόνου ανάμεσα στα παιδιά
Πολλοί γονείς διδύμων αισθάνονται την πρόκληση του πως να μοιράσουν το χρόνο τους, την προσοχή και την αγάπη τους μεταξύ των παιδιών τους. Παρά τους ισχυρισμούς ότι «είναι ακριβώς όπως με τα δίδυμα», οι γονείς παιδιών διαφορετικής ηλικίας έχουν τουλάχιστον εννέα μήνες αποκλειστικού χρόνου μεταξύ των παιδιών τους. Οι γονείς που έχουν παιδιά διαφορετικών ηλικιών, έχουν σαφώς περισσότερες ευκαιρίες να περάσουν χρόνο με το κάθε παιδί ξεχωριστά. Για παράδειγμα μπορεί το μωρό να κοιμάται, ενώ το μεγαλύτερο παιδί να είναι ξύπνιο. Ακόμη τα μεγαλύτερα παιδιά συχνά μένουν ξύπνια λίγο πιο αργά το βράδυ. Ακόμη, τις ώρες που τα μεγαλύτερα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο, μπορεί να υπάρχει χρόνος με το μωρό που είναι ακόμα στο σπίτι.
Αντίθετα τα δίδυμα κάνουν τα πάντα την ίδια χρονική στιγμή. Πάνε για ύπνο την ίδια ώρα και συνήθως είναι ξύπνια μαζί, γεγονός που καθιστά πιο δύσκολο για τους γονείς να βρουν χρόνο για το καθένα ξεχωριστά. Οι γονείς των διδύμων πρέπει να κάνουν μεγαλύτερη προσπάθεια για να δημιουργήσουν την προσωπική τους σχέση με το κάθε παιδί. Την ίδια ώρα όμως θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα για τη διατήρηση της ισότητας, γιατί όπως αναφέρθηκε παραπάνω, οι συγκρίσεις δημιουργούνται πολύ εύκολα και από τα ίδια τα δίδυμα παιδιά!
4. Καλλιεργώντας το δεσμό των διδύμων
Ο δεσμός μεταξύ των διδύμων είναι πολύπλοκος και έντονος. Τα δίδυμα μπορεί να είναι οι καλύτεροι φίλοι τη μια στιγμή, και «εχθροί» την επόμενη. Οι γονείς που έχουν παιδιά διαφορετικής ηλικίας ισχυρίζονται ότι και στα δικά τους παιδιά μπορεί να υπάρξει αντιπαλότητα και ανταγωνισμός, όμως η σχέση μεταξύ των διδύμων είναι απλά πιο περίπλοκη, κατά τη γνώμη μου. Το να διδάξει κανείς στα δίδυμα πώς να επιλύουν τις διαφορές τους με ένα υγιή τρόπο και καλλιεργώντας το δεσμό μεταξύ τους είναι μια μεγάλη πρόκληση για τους γονείς.
5. Η δύναμη των δύο!
Ως ομάδα, τα δίδυμα, τρίδυμα ή και περισσότερα παιδιά μπορεί να δημιουργήσουν πολύ μεγαλύτερο χαμό από ότι άλλα αδέρφια. Λειτουργούν ως ομάδα και είναι πιθανό να είναι πιο τολμηροί, να παίρνουν περισσότερα ρίσκα και να σπρώχνουν τα όρια περισσότερο. Είναι απολύτως σίγουρο και αποδεδειγμένο πως τα δίδυμα είναι ικανά να κρατούν σε πλήρη εγρήγορση τους γονείς τους!
Φυσικά, παρά τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που έχουν τα δίδυμα, πρόκειται αναμφισβήτητα για μια ιδιαίτερα μεγάλη χαρά και ευλογία. Είναι για εμάς τους γονείς των διδύμων μεγάλο πλεονέκτημα να γινόμαστε παρατηρητές σε αυτή τη μοναδική και ιδιαίτερη σχέση των διδύμων. Ακόμη, είμαστε τυχεροί, γιατί περνάμε μερικές από τις δύσκολες στιγμές των παιδιών (άγρυπνες νύχτες, πόνοι οδοντοφυΐας, εφηβικά προβλήματα) μόνο μια φορά – εκτός αν ακολουθήσει κι άλλο παιδί, όπως στην περίπτωσή μου! Και φυσικά υπάρχει ένα επίπεδο «διασημότητας» που συνδέεται με τα δίδυμα, το οποίο κάποιοι γονείς απολαμβάνουν. Αλλά κυρίως είναι μεγάλη χαρά και απόλαυση η ανατροφή των δίδυμων παιδιών, καθώς η κάθε περήφανη στιγμή πολλαπλασιάζεται!
Ακολουθήστε με στο instagram και στο twitter για περισσότερες ιστορίες και φωτογραφίες από τα δίδυμά μου και στείλτε μου και εσείς τη δικιά σας δίδυμη εμπειρία στο info@mytwins.gr