Έχετε ετοιμάσει τις βαλίτσες και περιμένετε την έναρξη της άδειάς σας για να φύγετε για το χωριό ή για κάποιον άλλο προορισμό για τις διακοπές; Τέλεια! Τι πρέπει όμως να λάβετε υπόψιν πριν βάλετε μπρος το αυτοκίνητο για να περάσετε όλοι όμορφα στη διαδρομή;
Στις μικρές αποστάσεις η ώρα κυλάει γρήγορα. Τι γίνεται όμως με τις μεγαλύτερες; Τα δίδυμα είναι σίγουρο ότι θα βαρεθούν, κυρίως αν είναι ακόμα μικράκια και δεν έχουν συνηθίσει τα ταξίδια με το αυτοκίνητο.
Διαβάστε τις παρακάτω συμβουλές και θα διανύσετε τα χιλιόμετρα χωρίς έγνοιες:
1. Προγραμματίστε το ταξίδι σας σε ώρες που τα παιδιά κοιμούνται. Αν μπορείτε να το κάνετε, αυτό είναι το ιδανικό σενάριο.
2. Πριν ξεκινήσετε, βεβαιωθείτε ότι έχετε αλλάξει πάνες στα δίδυμα (αν είναι τόσο μικρά) ή έχουν πάει στην τουαλέτα. Έχετε πάρει και άλλες πάνες μαζί σας και μωρομάντηλα σε μια τσάντα που θα έχετε μαζί στη θέση σας, μαζί με νεράκι και κάτι φαγώσιμο.
3. Κάντε συχνές στάσεις για να ξεκουράζονται και αυτά και εσείς.
4. Κάντε τη διαδρομή ενδιαφέρουσα, δείχνοντας στα παιδιά τα τοπία, τις μεγάλες πινακίδες ή τα αυτοκίνητα στο δρόμο.
5. Αν μπορείτε, βρείτε αφορμή από τα μέρη από όπου περνάτε και πείτε τους απλές ιστοριούλες, σαν παραμυθάκια, για τη μυθολογία ή την ιστορία του κάθε τόπου.
6. Βάλτε τους παιδικά τραγουδάκια και τραγουδήστε και σεις μαζί τους.
7. Πάρτε μαζί σας λίγα από τα αγαπημένα τους παιχνίδια. Αν έχετε τη δυνατότητα, πάρτε τους από ένα καινούριο ώστε να κρατηθεί ζωντανό το ενδιαφέρον τους.
8. Ακόμα κι αν έχει κίνηση, προσπαθήστε να μην το σχολιάζετε αρνητικά με τον σύζυγό σας. Αυτό θα κάνει την κλασική ερώτηση των παιδιών «πότε φτάνουμε;» ακόμα πιο επίμονη. Θα σας την κάνουν ούτως ή άλλως από το πρώτο 10λεπτο…
9. Μιλήστε στα παιδιά και πείτε τους πού πηγαίνετε, πού θα μείνετε, τι θα κάνετε εκεί που θα πάτε, τι βόλτες θα κάνετε, τι παιχνίδια θα παίζετε.
10. Εάν πηγαίνετε στο χωριό, θυμηθείτε ιστορίες από τα παιδικά σας χρόνια, αστεία περιστατικά ή έθιμα που συνηθίζατε να ακολουθείτε. Τα παιδιά το λατρεύουν αυτό!
Και έτσι το “Πότε φτάνουμε;” θα γίνει γρήγορα (και με λίγη υπομονή από όλους) “Φτάσαμε!”.