Πολλά έχουν ειπωθεί από γονείς και ειδικούς για την ηλικία των δύο ή αλλιώς την ηλικία του πείσματος! Και είναι γεγονός… ακόμη και τα πιο ήρεμα και συνεργάσιμα παιδιά του κόσμου, θα περάσουν από αυτή τη φάση της ακραίας συμπεριφοράς, μια «φάση ανισορροπίας», όπως την αποκαλούν οι ειδικοί.
Όλα ξεκινούν από τη σημαντική πρόοδο που σημειώνεται αυτή την περίοδο, δηλαδή ανάμεσα στο δεύτερο και τον τρίτο χρόνο στη ζωή των παιδιών, σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο. Αυτή την περίοδο συναντάμε συνήθως την προσπάθεια για ανεξαρτησία, καθώς τα παιδιά έχουν πια συνειδητοποιήσει ότι είναι ξεχωριστές προσωπικότητες και αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τις δυνάμεις τους. Τότε λοιπόν ξεκινά και η περίοδος του «όχι»! Και επειδή εμείς οι γονείς διδύμων, έχουμε τη χαρά να τα ακούμε όλα διπλά, αυτό το «όχι» ακούγεται τόσο συχνά, που θα έλεγα πως μας συνοδεύει πιστά κατά τη διάρκεια της ημέρας μας!
Αυτή η άρνηση για τα πάντα συνοδεύεται συνήθως από συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα, γκρίνια και κάποιες στιγμές και επιθετική συμπεριφορά. Τα παιδιά έχουν ξεσπάσματα θυμού, κυρίως τις ώρες που είναι κουρασμένα ή όταν θέλουν να μας τραβήξουν την προσοχή. Έχουμε λοιπόν δύο παιδιά γεμάτα ενέργεια και καμία διάθεση για συνεργασία…
Τι μπορούμε να κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση;
Να οπλιστούμε με υπομονή και ψυχραιμία! Φάση είναι και θα περάσει. Θα έλεγα ότι με κάποια από τα ξεσπάσματα δεν αξίζει καν να ασχοληθούμε. Ίσως είναι προτιμότερο να αφήσουμε τα παιδιά να εκτονωθούν και να ηρεμήσουν μόνα τους. Είναι βέβαιο ότι αν επιδιώξουμε να συζητήσουμε μαζί τους την ώρα που έχουν αυτή τη συμπεριφορά, δεν θα καταφέρουμε και πολλά. Οπότε για να μην βγούμε χαμένοι από τη μάχη, καλό είναι να διαλέξουμε κάποια άλλη στιγμή για να συζητήσουμε το θέμα. Επίσης, όπως αναφέρει και ο παιδοψυχολόγος Δρ. Γιαν-Ούβε Ρόγκε στο βιβλίο του «τα παιδιά χρειάζονται όρια», καλό είναι να θέσουμε κάποια όρια για να ξέρουν τα παιδιά μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Είναι σίγουρο ότι τα όρια θα τους προσφέρουν ανακούφιση και ασφάλεια γιατί τα μωρά και τα μικρά παιδιά τρομοκρατούνται όταν χάνουν τον έλεγχο.
Και βέβαια είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διατηρούμε το χιούμορ μας και να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις σαν κάτι προσωρινό χωρίς να βγάζουμε εύκολα συμπεράσματα για το χαρακτήρα και την προσωπικότητα των παιδιών μας! Ναι είναι αλήθεια, κάποιες φορές η κατάσταση με δύο μικρά παιδιά στην ίδια φάση γίνεται πολύ δύσκολη, αλλά θα περάσει και αυτή η περίοδος και σίγουρα όταν θα έχουν περάσει τα χρόνια θα θυμόμαστε τις όμορφες και τις αστείες στιγμές από αυτή την ηλικία των παιδιών μας και θα γελάμε, πιθανόν και να αναπολούμε!