Οι Cadence και Jaxson Moore γεννήθηκαν μόλις την 23η εβδομάδα της κύησης… Οι γιατροί δεν πίστευαν ότι τα δίδυμα θα τα καταφέρουν. Κι όμως, την επόμενη βδομάδα γιορτάζουν τα πρώτα τους γενέθλια!
Οι πιθανότητες για να επιβιώσουν τα δίδυμα που ήρθαν στον κόσμο με καισαρική τομή στις 23 του περασμένου Σεπτεμβρίου ήταν μηδαμινές. Και αυτό η μεν Cadence είχε βάρος 480 γραμμάρια, ο δε Jaxson κάτι περισσότερο.
Οι γονείς τους, μη μπορώντας να συλλάβουν κι αφού είχαν περάσει 10 χρόνια αναμονής για υιοθεσία, πήραν επτά γονιμοποιημένα έμβρυα από ανώνυμη οικογένεια δοτών, τα οποία κυοφόρησε φίλη τους ως παρένθετη μητέρα. Η εγκυμοσύνη της κυλούσε ομαλά, μέχρι την 23η εβδομάδα, όταν τα μωρά γεννήθηκαν με επείγουσα καισαρική.
Οι γιατροί δεν έδιναν πολλές πιθανότητες επιβίωσης έξω από τη μήτρα…
«Μας είπαν πως δεν θα τα κατάφερναν, δεν ήθελα να το πιστέψω, είχαμε περάσει τόσα για να φτάσουμε ως εκεί. Δεν είχαμε όμως επιλογή, αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε για τον θάνατό τους», λέει η μητέρα τους.
«Μετά τη γέννα οι γιατροί μας πρότειναν να αφήσουμε τη φύση να κάνει τη δουλειά της, αλλά εμείς δεν μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε τα μωρά μας. Επιλέξαμε να γίνει ανάνηψη και να μπουν σε μηχανική υποστήριξη. Ευτυχώς, γιατί τώρα τα έχουμε εδώ μαζί μας».
Όταν γεννήθηκαν τα δίδυμα, τα όργανά τους δεν είχαν ακόμα αναπτυχθεί και τα μάτια τους ήταν κλειστά για τις δύο πρώτες βδομάδες. Μετά από τρεις μήνες μπήκε το καθένα τους σε χωριστή θερμοκοιτίδα. Οι γονείς τους πήραν αγκαλιά τον Jaxson 5 μέρες αργότερα και την Cadence 8.
Καθώς οι καρδούλες τους δεν ήταν ολοκληρωμένες, ακολούθησαν φαρμακευτική αγωγή ενώ είχαν και προβλήματα στα μάτια.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου, η μητέρα τους βρισκόταν στο πλευρό τους συνεχώς…
«Επειδή δεν τα κυοφόρησα, δεν είχα ποτέ την ευκαιρία να τα νιώσω να κουνιούνται μέσα στη μήτρα. Επί πέντε ώρες κάθε μέρα είχαμε επαφή σώμα με σώμα με το κάθε μωρό κι έτσι δεθήκαμε από πολύ νωρίς» λέει η ίδια.
Αν και τα δίδυμα ξεπέρασαν κάθε προσδοκία και διέψευσαν τις ιατρικές προβλέψεις, για την ηλικία τους παραμένουν μικρά.
«Κάθε μέρα έβλεπα μωρά που δεν τα κατάφερναν παρότι ήταν μεγαλύτερα και πιο δυνατά από τα δικά μας. Είμαι τόσο ευλογημένη και τυχερή που για μας τα πράγματα πήγαν καλά αλλά αυτό δεν συμβαίνει με όλους», λέει η μητέρα τους που την επόμενη βδομάδα ετοιμάζει τα πρώτα τους γενέθλια!
Αυτή τη φορά το να πεις “Να ζήσουν!” είναι τόσο μα τόσο ουσιαστικό…