Έχω συναντήσει πολλούς γονείς κατά καιρούς που τους προβληματίζει το πότε τα δίδυμα παιδιά τους θα ξεκινήσουν να μιλάνε. “Μήπως άργησαν, γιατί επικοινωνούν μόνο μεταξύ τους, τι μπορεί να φταίει, θα μιλήσουν και τα δύο μαζί;”, είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις.
Όπως γνωρίζουμε καλά οι γονείς διδύμων, συχνά τα δίδυμα αναπτύσσουν μεταξύ τους σχέσεις ισχύος, ανταγωνισμού ή αλληλεξάρτησης και σε διαφορετικές φάσεις μπορεί το ένα παιδί να λειτουργεί ως ο “αρχηγός” και το άλλο ως ο “ακόλουθος”.
Επίσης είναι σύνηθες πολλά δίδυμα από τη νηπιακή κιόλας ηλικίας να επικοινωνούν μεταξύ τους καλύτερα από ότι με τους άλλους ανθρώπους, και είναι λογικό, αν το σκεφτείς, γιατί περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μαζί. Μαθαίνουν πώς να διαβάζουν τις χειρονομίες και τις εκφράσεις του προσώπου τους και πολλές φορές δημιουργούν τη δική τους “γλώσσα” που κανένας άλλος δεν καταλαβαίνει (κάτι που παρατηρείται στατιστικά πιο συχνά στα μονοζυγωτικά δίδυμα). Γι’ αυτό το λόγο συχνά δεν έχουν κίνητρα για να επικοινωνήσουν με τους γύρω τους, αφού απασχολούνται το ένα με το άλλο. Αυτός είναι και ο λόγος που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να παρατηρείται κάποια καθυστέρηση στο λόγο και στην επικοινωνία σε σχέση με τον μέσο όρο των παιδιών στην ίδια ηλικία.
Τι μπορούμε να κάνουμε;
Είναι σημαντικό καθένα από τα δίδυμα να έχει έστω λίγο χρόνο την ημέρα μόνο του με κάποιον από τους γονείς. Για παράδειγμα, μπορείτε από μικρή ηλικία να ταΐζετε το κάθε μωρό μόνο του και να έχετε ξεχωριστή επικοινωνία μαζί του που είναι σημαντική για την εξέλιξη του λόγου του. Το ίδιο μπορούν να κάνουν και ο μπαμπάς, οι παππούδες, οι γιαγιάδες και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Βέβαια, όπως μπορεί να έχετε προσέξει, τα δίδυμα δεν είναι πάντα ευτυχισμένα όταν βρίσκονται το ένα μακριά από το άλλο, ιδιαίτερα αν έχουν αναπτύξει τις ίδιες συνήθειες στο παιχνίδι και δείχνουν σαφή προτίμηση το ένα στη συντροφιά του άλλου. Γι’ αυτό καλό είναι να περνούν λίγο χρόνο ξεχωριστά όσο το δυνατόν νωρίτερα. Αν η αντίδρασή τους είναι πολύ έντονη, προσπαθήστε να τα φέρετε σε επαφή και με άλλα παιδιά που τους είναι οικεία για να προσπαθήσουν να παίξουν μαζί.
Μερικά βασικά tips:
– Αποφεύγετε να τα ντύνετε με τα ίδια ρούχα. Ακόμα και τα διαφορετικά ρούχα δίνουν ξεχωριστή προσωπικότητα στο κάθε παιδί. Επίσης καλό είναι το κάθε παιδί να έχει τα δικά του συρτάρια και ντουλάπια μεγαλώνοντας.
– Μπορεί να είναι ευκολότερο για τους γονείς και τους συγγενείς να αναφέρονται σ’ αυτά ως «τα δίδυμα» παρά με τα ονόματά τους, αυτό όμως δεν ενισχύει την ξεχωριστή ταυτότητά τους. Τα παιδιά πρέπει να προσφωνούνται με τα ονόματα τους.
– Από μικρή ηλικία προσπαθήστε να προτρέψετε τα παιδιά σας να ασχοληθούν με ξεχωριστά ενδιαφέροντα για να κάνουν και διαφορετικές παρέες. Δεν θα είναι πάντα εφικτό, ούτε απαραίτητο. Βοηθάει όμως στην κοινωνικοποίησή τους η όποια επαφή με διαφορετικά ερεθίσματα.
– Προσπαθήστε να περνούν από μικρά κάποιες ώρες της ημέρας χώρια. Με αυτό τον τρόπο το κάθε παιδί έχει περισσότερες ευκαιρίες για επικοινωνία με τους γονείς χωρίς να χρειάζεται να διεκδικήσει την προσοχή σας και χωρίς να απασχολείται από το αδερφάκι του.
– Ζητήστε βοήθεια από συγγενείς και φίλους. Θα βοηθήσει στην κοινωνικοποίησή τους (αλλά και στην ξεκούρασή σας)!
Είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά ότι μπορεί να τραβούν την προσοχή και το ενδιαφέρον των άλλων επειδή μοιάζουν τόσο πολύ ή επειδή είναι δίδυμα, όμως το καθένα έχει κάποια μοναδικά χαρακτηριστικά που το κάνουν ξεχωριστό, όπως εξάλλου ο κάθε άνθρωπος!
Τα δίδυμα έχουν έναν μαγικό, ιδιαίτερο δεσμό, συνήθως διαφορετικό από άλλα αδέλφια. Στη ζωή τους όμως δεν θα είναι πάντα μαζί καθώς θα μεγαλώνουν και θα πρέπει να μπορούν να σταθούν μόνα τους ως μονάδα μέσα στο κοινωνικό σύνολο. Ας αφιερώσουμε λοιπόν λίγο ξεχωριστό χρόνο την ημέρα για το κάθε παιδί μας.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα tips για την κοινωνικοποίηση των διδύμων στο βιβλίο μου “Ο ξεχωριστός κόσμος των διδύμων“