Η Ελληνίδα μάνα ξεχωρίζει στην παραλία. Κακά τα ψέματα. Σε μια αμμουδιά γεμάτη με όλες τις φυλές, εμείς είμαστε εκείνες που θα τρέξουμε πίσω από τα παιδιά για να φάνε το φρούτο, εμείς θα τους φωνάξουμε γιατί πάλι ξέχασαν να βάλουν καπέλο, εμείς που από την ξαπλώστρα θα λέμε «Γιωργάκηηη, όχι στα βαθιά, πόσες φορές θα σου το πωωωω;».
Εντάξει, λίγο υπερβολική η εικόνα, αλλά λίγο πολύ κάπως έτσι δεν είμαστε;
Και οι ατάκες που λέμε στα παιδιά μας είναι άραγε σωστές ή όχι; Για να δούμε!
1.«Όχι στα άπατα σας είπα!»
Μύθος και Αλήθεια.
Ισχύουν και τα δύο καθώς εξαρτάται από το εάν τα παιδιά ξέρουν καλό κολύμπι. Εάν ξέρουν, γιατί να τα περιορίσετε στα ρηχά;
Εάν όμως μόλις έχουν μάθει να κολυμπούν, καλό είναι να μην απομακρύνονται από την ακτή.
2.«Ξεχάστε τις βουτιές!»
Μύθος.
Ξέρετε κανένα παιδί που να μην αγαπά τις βουτιές; Η μαμά βέβαια φοβάται. Θα σας πω έναν τρόπο για να το ξεπεράσετε. Βουτήξτε μαζί τους- θα έχει πλάκα!
3.«Εσείς τουρτουρίζετε, βγείτε!»
Αλήθεια.
Μόλις τα παιδιά νιώσουν ρίγος, βγάλτε τα έξω. Μην περιμένετε πρώτα να μελανιάσουν και να μουλιάσουν σύγκορμα.
4.«Τώρα φάγατε, δεν έχει θάλασσα!»
Μύθος και Αλήθεια.
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε ότι τα παιδιά θα πνιγούν εάν έχουν φάει και μπουν να κολυμπήσουν. Παρόλα αυτά, εξαρτάται και από το τι έχουν φάει βέβαια. Ας επιτρέψουμε στον οργανισμό τους να ολοκληρώσει την πέψη, και μετά μπορούν να κολυμπήσουν άφοβα.